Matka Teresa od kotów Pawła Sali na festiwalu Młodzi i film

[link=http://www.rp.pl/artykul/533052-Czekanie-na--talent.html]Czytaj specjalny dodatek - Młodzi Film[/link]

[link=http://www.rp.pl/artykul/492083,535224-Poruszajacy-dramat-zagubionych-ludzi-.html]Recenzja filmu "Matka Teresa od kotów"[/link]

[b]Rz: Pana film – podobnie jak kilka innych debiutów pokazywanych w Koszalinie – powstał na kanwie prawdziwych wydarzeń. Przedstawia historię rodziny, w której dwaj bracia zabili matkę. Na pierwszy rzut oka to jest temat dobry dla brukowców, a nie kina z ambicjami.[/b]

[wyimek] [link=http://www.rp.pl/temat/362784_Mlode-Kino.html]Młode Kino na rp.pl[/link] [/wyimek]

[b]Paweł Sala:[/b] "Matka Teresa od kotów" nie ma nic wspólnego z utrzymaną w sensacyjnym klimacie rekonstrukcją wydarzeń. Obce jest mi podejście typowe dla programów telewizyjnych i tabloidów, które żerują na ludzkim nieszczęściu. I wykorzystują je jako pretekst do zapewnienia ludziom rozrywki.

[b]Jak pan trafił na ten temat? [/b]

Zbierałem wycinki prasowe, przeszukiwałem Internet. Zafascynowała mnie aura tajemnicy wokół tego morderstwa. Nad zbrodnią popełnioną przez braci głowili się specjaliści. Szukali wyjaśnień i polegli. Też staram się zrozumieć, jak do niej doszło. Ale nie zamierzam wyręczać widza w myśleniu. Nie na tym polega rola reżysera. Po kilku pokazach na różnych festiwalach wiem, że przyjęta przeze mnie strategia działa. Publiczność jest zaintrygowana, poruszona…

[b]Myślę, że może być również zirytowana. Łamie pan reguły kryminału, zaczynając od sceny aresztowania. Potem akcja się cofa. Ale zamiast jednoznacznych odpowiedzi, okazuje się, że korzenie zła są nieuchwytne ...[/b]

Irytację widzów wkalkulowałem w koszty. Świat jest czarno-biały tylko w thrillerach i horrorach. Rzeczywistość jest bardziej złożona.

Ludzie często działają ze szlachetnych pobudek, mają dobre intencje. Jak Artur, starszy z filmowych braci. Chce zyskać akceptację rodziców. Być autorytetem dla młodszego Marcina. Jednak w swoich działaniach idzie na skróty. Dokonuje fatalnych wyborów i ostatecznie wyrządza zło. To paradoks. Dlatego wymyśliłem slogan do filmu: "Po ciemnej stronie dobra".

[b]Ta historia dotyczy ludzi z klasy średniej. Kino popularne przyzwyczaiło nas, że zazwyczaj są zadowoleni z życia. A jeśli mają jakieś problemy, to są one błahe. Pan burzy ten mit. [/b]

Nasz kapitalizm jest bardzo agresywny. Presja sukcesu jest ogromna. Jej ofiarami są w filmie ojciec i matka braci: zawodowy żołnierz i agentka ubezpieczeniowa. Oboje chcą zapewnić rodzinie dobrobyt. Wzorowo wykonywać swoje obowiązki. Ale dążenie do perfekcji skrajnie wyczerpuje, powoduje frustrację.

[b] Dlaczego debiutuje pan tak późno? [/b]

Gdybym opublikował pisma i listy, które przez lata wysyłałem do różnych prezesów telewizji, mógłby powstać scenariusz smutniejszy niż "Matka Teresa od kotów". Początkowo miał to być film telewizyjny z cyklu "Pokolenie 2000". Ale nic z tego nie wyszło, bo w TVP zabrakło pieniędzy.

Później rozmawiałem z wieloma producentami. Nikt mi nie powiedział wprost, że obawia się jatki na ekranie, czegoś obrzydliwego. Pojawiły się za to głosy, że to kino trudne i nie przyciągnie widza. Wtedy w cenie były przesłodzone komedie romantyczne. Brakowało miejsca na krytykę współczesnej rzeczywistości.

Proszę zauważyć, że nawet najlepsze filmy ubiegłego sezonu – "Rewers" i "Dom zły" – mówiły o minionym ustroju i dziedzictwie przeszłości. A ja chciałem zwrócić uwagę na to, w jakich warunkach żyjemy obecnie. W pewnych momentach byłem na 99 procent pewien, że film nie powstanie.

[b]Po wyczerpującej drodze do debiutu nie zniechęcił się pan do kina? [/b]