Nie zniknę z rynku telekomunikacyjnego

rpkom.pl: - Premier zamierza powołać nową osobę na stanowisko, które piastowała pani przez blisko sześć lat. Czuje się pani zwolniona, czy uwolniona?

- Nie czuję się na pewno uwolniona. Ten urząd przez ostatnich kilka lat był moim życiem. Nie czuję się też zwolniona. To może zrobić tylko parlament.

- Kiedyś mówiło się, że zamienicie się miejscami wiceminister Magdaleną Gaj, gdy nadejdzie pora zmian.

- Ministerstwo to nie mój klimat. Mam poczucie, że tu w UKE jesteśmy bliżej życia: bliżej  abonenta i bliżej rynku.  Ministerstwo to miejsce dla kogoś, kogo pociągają stosunki międzynarodowe i  wielka polityka.

Specyfika ministerstwa jest taka, że tam nie lądują skargi abonentów, spory międzyoperatorskie. To wszystko zatrzymuje się na poziomie regulacyjnym. Domeną ministerstwa jest legislacja. Z tym, że zawsze dążyłam, żeby i ona zaczynała się w UKE, a w ministerstwie była tylko ubierana w kształt ostateczny. To nam się przez tych sześć lat udawało. Przykładem koronnym jest mega ustawa, która powstała w UKE, a została dopracowana w Ministerstwie Infrastruktury. Nie da się pisać prawa, jeśli nic się nie wie na temat praktyki jego stosowania. UKE, to dla osoby o moim temperamencie miejsce najlepsze. Tu jest  poczucie sprawstwa, poczucie, że robi się coś konkretnego dla rynku i klientów.

Ja nie zniknę z tego rynku. Będę komentować to, co się na nim dzieje z eksperckiego fotela, jak przed sześciu laty.

- Otworzy pani własną kancelarię prawną?

- Póki co nie będę się na ten temat wypowiadać. Chcę to zostawić do czasu konferencji, na której podsumuję działanie UKE za mojego kierownictwa w „Raporcie zamknięcia” i pokażę, jakie są ewentualne możliwości na przyszłość.

- Jeśli prezesem UKE zostanie Magdalena Gaj będziecie współpracować? Kiedyś tak było, ale nie wiem, czy nadal się lubicie.?

- Oczywiście, że się lubimy. Poza tym ekspert współpracuje z każdym, kto tego potrzebuje. Dla mnie najważniejszą sprawą jest ciągle rynek, a zaraz potem ten urząd. Poświęciłam mu sześć lat życia, przypłacając to czasem zdrowiem.

- Warto było aż tak?

- Nie żałuję ani jednej chwili.

- Czuje się pani „żelazną damą” tego rynku?

- Jaka jestem, wiedzą najlepiej moi współpracownicy, klienci i operatorzy. Po prostu konsekwentnie realizowałam swój cel.

- A jaki to był cel?

- Główny: obniżka cen i pomoc abonentom w relacjach z operatorami,  którzy wobec nich zawsze mają pozycję siły.

- Czym zajmie się pani przez najbliższy miesiąc?

- Na początku stycznia przedstawimy do konsultacji dokumentację przetargu na częstotliwości 1800 MHz. Pierwszy etap potrwa miesiąc. Zbierzemy opinie, tradycyjnie odpowiemy na wszelkie uwagi, uwzględnimy sensowne pośród nich, być może zmienimy koncepcję. To już będzie się działo „pod nowym prezesem”.  Nową, poprawioną dokumentację będzie on ponownie przedstawiał do konsultacji, tym razem formalnych. Specjalnie zaczynamy tak szybko, aby jeszcze w przyszłym roku zamknąć ten przetarg.

Dziś jesteśmy pod silnymi naciskami ze strony telekomów, którym brakuje pasma 1800 MHz.

- Zygmunt Solorz-Żak, który je ma lubi przypominać, że każdy mógł je kupić kilka lat temu w przetargu…

- Widzimy nierówność między operatorami pod względem zasobów posiadanego pasma wskutek ostatnich działań koncentracyjnych. Szczególnie tej jednej - przejęcia Polkomtela . Nawet NetWorks!, utworzony przez Orange i T-Mobile, jest w gorszym położeniu. Dlatego za sprawą przetargu, chcemy nierówności między poszczególnymi graczami zniwelować. Nie zniwelować je sztucznie, ale  stworzyć szansę do zniwelowania. Reszta zależy od uczestników przetargu.

Mówię „przetargu”, ale to mogą być dwa przetargi. Osobno na większą paczkę częstotliwości: 10 MHz i osobno na trzy mniejsze po  5 MHz każda. Być może pierwsza pójdzie pod młotek ta duża, a później operator, który ją dostanie będzie miał jeszcze czas, aby się zastanowić, czy potrzeba mu więcej tego pasma.

- Jakie kryteria będą najważniejsze?

- Priorytetem jest dla nas konkurencja. Chcemy, aby ciągle funkcjonowały na rynku przynajmniej trzy silne grupy. Nie tak jak teraz: dwie silne, plus jeden mały operator, który między nimi próbuje „się wybić na niepodległość”. Gdy było pięć podmiotów, mieliśmy poczucie, że mamy na rynku dużą konkurencję. I nagle w ciągu tego roku nastąpiła diametralna zmiana sytuacji. To nie jest dobre dla klientów.

Naszą rolą: prezes Małgorzaty Krasnodębskiej- Tomkiel i moją, jest dbać o to, aby cały czas były warunki do rozwoju konkurencji. Dlatego uznałyśmy, że to kryterium w pierwszym przetargu – na 10 MHz - będzie najważniejsze. Chcemy, aby ta paczka dostała się podmiotowi, który nie posiada pasma 1800 MHz, albo wręcz podmiotowi nowemu.

- Pojawi się taki?

- Nie. Choć – jak zwykle przy przetargach – przyjmuję wielu gości z dużych i zacnych firm, którzy deklarują zainteresowanie. Z tym, że po sześciu latach pracy w UKE  nie wierzę,  że objawi się nagle nowy inwestor.

- Kryzys z pewnością  nie pomaga.

- To jedna sprawa. Poza tym, rynek w Polsce jest już w dużym stopniu zagospodarowany.  Co prawda, nad podziw pięknie rozwija się rynek mobilnego dostępu do internetu. Do tego stopnia, że jesteśmy w górnych rejestrach średniej europejskiej,  jeśli chodzi o penetrację (proporcja sprzedanych usług w przeliczeniu na liczbę mieszkańców) i mamy jedne z najniższych cen. Pod względem rozwoju, rynek ten jest już bliski rynkowi internetu stacjonarnego, co w Europie nie wszędzie się zdarza.

Trzeba jednak zauważyć, że i on nie będzie rozwijać się w nieskończoność.  Myślę, że nie dojdzie nawet do poziomu 6-7 mln abonentów (tylu jest użytkowników usługi stacjonarnej). Szczególnie, że nie widać na horyzoncie chęci obniżania cen przez operatorów .  Sytuację może zmienić udostępnienie nowego widma i zaoferowanie w efekcie przez operatorów szybszych usług.

- A o jakich pieniądzach z przetargu częstotliwości, pani zdaniem, mówimy?