W założeniu zmienność wartości jednostek funduszu powinna być mała. Dlatego fundusz wyróżnia się wysokim udziałem obligacji w portfelu i pasywną polityką w zakresie zarządzania ryzykiem stopy procentowej. Zadaniem niewielkiej (ok. 20 proc.) części akcyjnej jest wypracowanie dodatkowej stopy zwrotu ponad to, co oferuje rynek obligacji. Dobrze obrazuje to 2011 r. Fundusz osiągnął niezłe wyniki w sytuacji, gdy na giełdzie panowała bessa, a rynek obligacji zachowywał się stabilnie. Z kolei w 2012 r., który zapamiętamy jako okres hossy zarówno na rynku akcji, jak i obligacji, Legg Mason Senior znalazł się na ostatniej pozycji w swojej grupie. Oznacza to, że w całym cyklu koniunkturalnym fundusz ma skromne możliwości osiągania spektakularnych stóp zwrotu. Brakuje mu wyraźnej przewagi konkurencyjnej.

Niewielka część akcyjna portfela ma chronić kapitał w czasie bessy, a podczas hossy ma zapewniać dodatkowe zyski dzięki odpowiedniej selekcji spółek. Co ważne, dobór akcji do portfela polega wyłącznie na poszukiwaniu „wartości wewnętrznej" spółek, w oderwaniu od aktualnej sytuacji na giełdzie. Takie podejście sprawia, że zarządzający może dość długo czekać na potwierdzenie trafności swoich decyzji. Efekty w długim terminie bywają bardzo dobre. Na przykład na akcjach Zakładów Chemicznych Police fundusz zarobił 504 proc. od początku inwestycji, a na papierach Peliona 187 proc. Ale zdarzają się też nieudane inwestycje, takie jak Sygnity (strata długoterminowa 18 proc.) oraz Libet (strata 44 proc.). Wiara we własne typy inwestycyjne skutkuje relatywnie małymi zmianami w portfelu. Na przykład w drugiej połowie 2012 r. pojawiły się tylko dwie nowe pozycje. Część dłużna portfela nie wyróżnia się niczym szczególnym. Zarządzający stosunkowo wiernie naśladują benchmark (wzorzec do porównań), którym jest indeks bazujący na papierach z terminem wykupu od roku do trzech lat. Restrykcyjność polityki inwestycyjnej podkreślają wewnętrzne limity, które dopuszczają tylko niewielkie odchylenia od wzorca. W takiej sytuacji osiągnięcie atrakcyjnej stopy zwrotu z inwestycji w obligacje jest mało prawdopodobne. W efekcie część dłużna portfela pozostaje w tyle za konkurencją głównie podczas hossy na rynku obligacji skarbowych. Od 2007 r. za portfel dłużny odpowiada Western Asset Management Ltd., renomowana instytucja o globalnym charakterze.

Wyniki funduszu w ujęciu długoterminowym są przeciętne. Na przykład w okresie ostatnich dziesięciu lat stopa zwrotu była o 9,6 pkt proc. powyżej średniej w grupie, co dało funduszowi szóste miejsce w grupie składającej się z 12 podobnych rozwiązań. Mocne strony funduszu Legg Mason Senior to mała zmienność wartości jednostki, niskie koszty ponoszone przez klientów, stabilność i doświadczenie zespołu zarządzających częścią akcyjną portfela (zespołem kieruje Piotr Rzeźniczak).