Dług stanu wojennego. Drukarze chcą rekompensaty za bezprawne działania SB

Opozycjoniści przez kilka lat – aż do aresztowania w 1984 r. – z ok. 20 współpracownikami wydawali przedruki literatury z paryskiej „Kultury" i niedostępne w oficjalnym obiegu książki, m.in. „Twardego człowieka" Mariana Brandysa, „Rozmowy ze Stalinem" Milovana Dżilasa. Drukowali też materiały na potrzeby opozycji demokratycznej, której czuli się aktywnymi członkami. Nigdy nie współpracowali z SB ani władzami PRL.

Za trzy miesiące w areszcie śledczym na Rakowieckiej dostali w wolnej Polsce po 6 tys. zł, ale ani złotówki za zarekwirowany majątek: papier, książki, urządzenia drukarskie. Niedawno udało się im dotrzeć do informacji zawartych w aktach IPN podziemnych drukarzy, u których te materiały zarekwirowała SB.

Nie myślałem o sobie

– Przez lata uważałem, że pracowałem w podziemiu wyłącznie dla Polski, o sobie nie myślałem, ale jak zobaczyłem, że teraz tylu byłych opozycjonistów wyciąga rękę po rekompensaty, stanąłem wobec pytania, czy i nam należy się jakaś sprawiedliwość dziejowa – mówi Leszek Stall.

– Każdy, kto robił coś dobrego dla naszej wolności, powinien być wynagrodzony, a nie ponosić szkodę. Odwaga i zasługi tych drukarzy są niewątpliwe – wskazuje adwokat Roman Nowosielski. – Zapewne zostało wiele dokumentów dotyczących zarekwirowanego majątku, są świadkowie, więc ustalenie rozmiaru szkód i tego, kto je poniósł, jest możliwe – dodaje.