W 50 państwach zatrudnia 180 tys. pracowników. Logo banków należących do włoskiego UniCredit są na 10,3 tys. oddziałów. Grupa zarządza aktywami przekraczającymi bilion euro. Zdecydowana większość przychodów grupy pochodzi z działalności w Europie.
Od 2005 r. na UniCredit skierowane były oczy wszystkich europejskich finansistów. Włosi przejmowali niemiecki bank HVB i umacniali swoją pozycję na Starym Kontynencie. Fuzja tych instytucji jest największa w historii europejskiej bankowości.
Nie trzeba było długo czekać na kolejne wieści z Mediolanu, gdzie mieści się siedziba UniCredit. Włosi w maju 2007 r. ogłosili, że za prawie 22 mld euro przejmują inny włoski bank – Capitalię. Niewiele później UniCredit podpisał umowę kupna dużego ukraińskiego Ukrsotsbanku.
Bankowcy zadawali sobie pytanie, jak duży apetyt na przejęcia ma Alessandro Profumo. Wielu nie wykluczało, że dogada się z zarządem francuskiego Societe Generale. Włoska grupa przyznała na wiosnę 2007 r. na prośbę włoskiego nadzoru, że prowadzi rozmowy o strategicznej współpracy z francuskim bankiem Societe Generale. Ale na rozmowach się skończyło.
Historia UniCredit to właściwie historia i to dość barwna fuzji włoskich banków. W 1870 r. startuje Banca de Genova, którego właścicielami są lokalni notable. Już 25 lat później ta mała spółka przejmuje mediolański Banca Vonwiller i zmienia nazwę na Credito Italiano. Nowa nazwa miała pokazywać, że bank zamierza zaistnieć we wszystkich regionach Włoch. Jego właściciele postawili na przejęcia i przez trzy pierwsze dekady XX w. przejęli siedem banków. W 1930 r. Credito Italiano było już drugim co do wielkości bankiem we Włoszech.
