ZPP apeluje więc do premiera Mateusza Morawieckiego o uregulowanie odpowiedzialności za organizację miejsc kwarantanny.
Jak się bowiem okazuje, do związku docierają sygnały o próbach przerzucania na powiaty przez wojewodów zadań dotyczących organizacji miejsc kwarantanny bez zagwarantowania pokrycia kosztów tego zadania, a zdaniem ZPP nie ma podstawy prawnej do takich działań.
– Nie próbujemy zrzucać z siebie odpowiedzialności. Działamy jednak w określonych uwarunkowaniach prawnych i oczekujemy, że będą one respektowane przez administrację rządową – tłumaczy w piśmie do premiera Andrzej Płonka, prezes zarządu ZPP.
Związek powołuje się na dwa przepisy ustawy z 5 grudnia 2008 r. w sprawie zapobiegania chorobom zakaźnym u ludzi oraz ich zwalczania. Zgodnie z art. 33 ust. 5 tej ustawy w przypadku konieczności poddania izolacji lub kwarantannie wojewoda stwarza warunki izolacji lub kwarantanny poprzez zapewnienie odpowiednich pomieszczeń, wyposażenie oraz skierowanie do pracy osób posiadających odpowiednie kwalifikacje. Przepis dotyczy osób, w stosunku do których organy nadzoru sanitarnego wydały decyzję o nałożeniu m.in. obowiązku kwarantanny.
Czytaj także:
Artykuł 34 ust. 2 tej ustawy mówi natomiast, że osoby zdrowe, które pozostawały w styczności z osobami z chorobą zakaźną, podlegają obowiązkowej kwarantannie lub nadzorowi epidemiologicznemu, jeżeli tak postanowią organy inspekcji sanitarnej, przez okres nie dłuższy niż 21 dni, licząc od ostatniego dnia styczności.
W opinii ZPP z żadnego przepisu prawa nie wynika, by rolą samorządu powiatowego była organizacja miejsc kwarantanny.
Wspomniana ustawa wprost wskazuje, że jest to zadanie wojewody. Ten nie ma więc podstaw do nakazania jednostce samorządu terytorialnego wykonania zadania leżącego poza kompetencjami powiatu.
Zdaniem ZPP samorządy mają jedynie obowiązek wskazać wojewodzie i udostępnić miejsca użyteczności publicznej w celu zapewnienia miejsc kwarantanny. Mówi o tym art. 44 ust. 3 i 4 ustawy w sprawie zapobiegania chorobom zakaźnym oraz § 12 najnowszego rozporządzenia ministra zdrowia z 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii.
W szczególności źródłem takiego nakazu nie może być polecenie wojewody wydawane w trybie art. 11 ust. 1 specustawy koronawirusowej. Przewiduje on wydawanie samorządom poleceń przez wojewodów – uważają związkowi prawnicy.
Według ZPP takie polecenia mogą dotyczyć wyłącznie spraw pozostających w kompetencji samorządu terytorialnego, czyli zadań własnych lub zleconych oraz tych z wojewódzkiego planu działania na wypadek wystąpienia epidemii, o którym mówi art. 44 ustawy w sprawie zapobiegania chorobom zakaźnym.
W tym przepisie ustawodawca wprost wskazał, jakie uregulowania mogą znaleźć się w planie, a plan nie jest aktem prawa powszechnie obowiązującego, zatem nie stanowi źródła praw i obowiązków dla nikogo poza samym wojewodą i podległymi mu służbami.
ZPP przypomina, że w Polsce nie obowiązuje żaden stan nadzwyczajny. Wprowadzenie stanu epidemii nie zwalnia wojewodów z obowiązku działania na podstawie i w granicach prawa. Na samorządy w tym szczególnym czasie mogą być jednak nakładane dodatkowe zadania, ale w trybie przewidzianym w art. 10 specustawy – tj. nałożenie na jednostkę samorządu terytorialnego obowiązku wykonania określonego zadania jako zadania zleconego z zakresu administracji rządowej, co zagwarantuje samorządom uzyskanie środków finansowych w formie dotacji na ich realizację.
Tymczasem organizacja kwarantanny nie jest takim zadaniem.
