Jest to pochodząca ze Skwierzyny (woj. lubuskie) tablica inskrypcyjna, środkowa część epitafium Paula Hildebranda (zmarłego 11 października 1733 roku) oraz jego rodziny. Wraz z otaczającą ją, bogato zdobioną – jak to ujął Marian Gumowski w przedwojennym przewodniku – „robotą snycerską, ażurową, w drzewie rzeźbioną i pomalowaną na czerwono, żółto, zielono” znajdowała się w zbiorach Muzeum Wielkopolskiego do wybuchu II wojny światowej.
Epitafium ze Skwierzyny Marian Gumowski zaliczył wówczas do trzystu najcenniejszych zabytków ówczesnych zbiorów poznańskiej placówki. Dzieło barokowej sztuki sakralnej do ubiegłego roku znajdowało się w wykazie zabytków zaginionych w czasie lub tuż po II wojnie światowej.
Adriana Podmostko–Kłos, kuratorka Galerii Sztuki Polskiej od XVI do XVIII wieku poznańskiego muzeum wyjaśnia, że epitafium początkowo znajdowało się w barokowym zborze ewangelickim w Skwierzynie (wtedy Schwerin an der Warthe). Odzyskana, drewniana, prostokątna tablica o wklęsło–ściętych narożach, ujęta w drewnianą, profilowaną ramę to wykaligrafowana w języku staroniemieckim złotymi literami na czarno malowanym podłożu historia śmierci członków rodziny Hildebrand.
Gdy w 1854 roku protestanci w Skwierzynie przenieśli obrządki do nowo wybudowanej, neoromańskiej świątyni, w jej wystrój nie włączyli pamiątki po Paulu Hildebrandzie i jego bliskich. Adriana Podmostko–Kłos jest przekonana, że właśnie ta sytuacja sprawiła, iż już w XIX w. epitafium znalazło się w kolekcji Muzeum Prowincji Poznańskiej tutejszego Towarzystwa Historycznego. Później całość tych zbiorów stało się częścią ekspozycji Muzeum im. Cesarza Fryderyka w Poznaniu, a po odzyskaniu niepodległości ta kolekcja była jednym z zalążków powstania Muzeum Wielkopolskiego, poprzednika Muzeum Narodowego w stolicy Wielkopolski.
Wykonana w technice olejnego napisu na drewnie tablica epitafijna odnaleziona została w trakcie kontroli poznańskiej giełdy staroci „Stara Rzeźnia”. Funkcjonariusze, wraz z historykami sztuki działali w ramach Międzynarodowej Operacji PANDORA wymierzonej w nielegalny obrót zabytkami w Europie. Odnalezienie i zabezpieczenie zabytkowej XVIII– wiecznej tablicy z epitafium wpisanego do ewidencji Muzeum Narodowego w Poznaniu wydaje się być największym sukcesem tej akcji. Adriana Podmostko–Kłos nie traci nadziei na odnalezienie pozostałych fragmentów pamiątki po mieszkańcach Skwierzyny. – Jeśli - zachowała się dość niepozorna deska z napisem w obcym dla Polaków języku – mówi – to wierzę, że i bardzo efektowna rama może do dziś zdobić lustro czy obraz. Jeśli tak jest, to jest szansa, że kiedyś epitafium Paula Hildebranda znowu w całości będzie można podziwiać w naszym muzeum.
