Strona gazety z filmikami wideo to nie VoD

Także polscy dostawcy audiowizualnych usług na żądanie muszą wypełniać obowiązki wyznaczone przez dyrektywę. Na każdej legalnej stronie internetowej udostępniającej filmy oraz inne audycje na żądanie powinny być podane: informacje o nazwie firmy/podmiotu udostępniającego daną usługę, adres siedziby firmy oraz inne dane kontaktowe, takie jak adres korespondencyjny i adres poczty elektronicznej oraz informacja o tym, że Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji jest organem właściwym w sprawach audiowizualnych usług medialnych na żądanie.

Filmik na portalu to nie telewizja

W dzisiejszej opinii rzecznik generalny zauważył, że podstawowym celem audiowizualnej usługi medialnej jest dostarczanie audycji, czyli elementów tradycyjnego programu telewizyjnego, z tym że w przypadku usługi nielinearnej audycje te nie są dostarczane w określonym czasie, lecz na żądanie użytkownika.

- Prawodawca Unii wyraźnie – choć w sposób anachroniczny z punktu widzenia dzisiejszego stopnia rozwoju technologii internetowej – wskazał w motywach dyrektywy, że nie zamierzał objąć zakresem jej stosowania internetowych portali informacyjnych. Portal internetowy tego rodzaju, jak strona internetowa Tiroler Tageszeitung Online, nie spełnia zatem warunków nakazujących uznać go za audiowizualną usługę medialną w rozumieniu dyrektywy – uznał Rzecznik.

Argumentował, że pojawienie się multimedialnych portali internetowych, zawierających, obok treści pisanych i fotografii, materiały audio i audiowizualne, nie jest skutkiem technologicznego rozwoju telewizji, lecz całkiem nowym zjawiskiem, związanym przede wszystkim ze wzrostem przepustowości sieci telekomunikacyjnych. Po drugie, multimedialny charakter portali - takich jak strona internetowa Tiroler Tageszeitung Online - nie pozwala analizować zamieszczonych tam treści audiowizualnych w oderwaniu od reszty portalu, nawet jeżeli owe materiały audiowizualne są zgromadzone w osobnym dziale. Zdaniem rzecznika, istotą usługi multimedialnej jest bowiem połączenie różnych form przekazu – słowa, obrazu i dźwięku – a konkretna architektura portalu stanowi jedynie drugorzędny aspekt techniczny. Po trzecie wreszcie, taki multimedialny portal internetowy jest obecną postacią tego, co jeszcze w okresie prac nad dyrektywą o usługach audiowizualnych prawodawca mógł określić jako „elektroniczna wersja gazet lub czasopism".

Opinia rzecznika generalnego nie wiąże Trybunału Sprawiedliwości. Jest jedynie propozycją rozstrzygnięcia. W sprawie spółki New Media Online sędziowie Trybunału rozpoczęli już obrady. Wyrok zostanie wydany w późniejszym terminie.