W lutym 2019 Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości uznał, że Wielka Brytania naruszyła prawo podczas dekolonizacji Mauritiusa w 1968 r. i powinna jak najszybciej zakończyć administrowanie archipelagiem Czagos.

W maju Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych w wydanej rezolucji potwierdziło opinię MTS i wezwało Wielką Brytanię do zaprzestania administrowania archipelagiem do 22 listopada. Rezolucję poparło 116 państw, przeciw było 6, w tym Wielka Brytania. Kraj ten nie wykonał postanowień rezolucji, za co nie grożą mu żadne sankcje, ponieważ stanowisko ZG ONZ nie miało charakteru wiążącego.

Maurytyjski premier Pravind Jugnauth oświadczył, że w związku z niewykonaniem rezolucji Wielka Brytania jest nielegalnym kolonialnym okupantem. Władze kraju twierdzą, że do przekazania Wielkiej Brytanii archipelagu zostały zmuszone w zamian za uzyskanie niepodległości.

Brytyjczycy zarządzali archipelagiem Czagos z Mauritiusa. W 1965 r. ogłosili wyspy Brytyjskim Terytorium Oceanu Indyjskiego. Największą wyspę archipelagu, Diego Garcia, wydzierżawili Stanom Zjednoczonym na 50 lat, później umowa została przedłużona na kolejnych 20. USA przekształciły teren w "niezatapialny lotniskowiec", budując tam bazę sił powietrznych, wykorzystywaną w czasach zimnej wojny oraz nalotach na Afganistan i Irak.

Wielka Brytania nie uznaje zwierzchności Mauritiusa nad Czagos i twierdzi, że ma prawo do BTOI, którego tereny kontroluje od 1814 r.

W latach 1968-1974 Brytyjczycy przymusowo wysiedlili tysiące mieszkańców Czagos i odesłali ich na Mauritius i Seszele, gdzie, jak pisze BBC, przesiedleni zmagali się ze skrajną biedą i dyskryminacją.