- Żegnamy dziś naszego przyjaciela, kolegę, Pawła Adamowicza, człowieka, którego znaliśmy od zawsze  - zaczął szef Platformy.

- Człowieka, którego poznałem w podziemiu antykomunistycznym, razem walczyliśmy z komuną, byliśmy w Niezależnym Zrzeszeniu Studentów. Potem, w 1990 roku zakładaliśmy Kongres Liberalno-Demokratyczny, później, w 2001 - Platformę Obywatelską - mówił Schetyna.

- To był wielki człowiek, wielkiego charakteru. Był człowiekiem odważnym, nie bał się walki, ale życie poświęcił swojemu ukochanemu miastu - Gdańskowi. To właśnie Gdańsk stał się inny dzięki Pawłowi - wspominał Grzegorz Schetyna. - On jako pierwszy z nas zaangażował się w samorząd, w lokalną władzę, i zrobił to w wielki sposób, w wielkim stylu.

- Pawła zabiła nienawiść - nienawiść obłąkana, nienawiść dobrze zorganizowana, nienawiść przeciwko człowiekowi, który razem z tysiącami gdańszczan budował swoje wielkie, dumne miasto - mówił Schetyna. - Ale także nienawiść przeciwko człowiekowi, który z milionami innych Polaków tak mocno angażował się w Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy. 

- To właśnie wtedy, w niedzielę, gdy puszczaliśmy światełko do nieba, zanim to światło do nieba dotarło, dotarła do niego także jego dusza. Wtedy powiedział: "To jest cudowny czas, czas dzielenia się dobrem". I zawsze będziemy to pamiętać.

- Chcę Ci teraz Pawle obiecać w imieniu przyjaciół, koleżanek, Kolegów z PO. nas wszystkich, że ta nienawiść, która odebrała Ci życie, nie zniszczy tego wszystkiego, co zbudowałeś. Nie zniszczy miłości do wolnej Polski, nie zniszczy Twojego Gdańska, nie zniszczy Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, tych wszystkich rzeczy, którym poświęciłeś swoje życie. I za które swoje życie oddałeś - zakończył Grzegorz Schetyna.

Sejm uczcił minutą ciszy pamięć Pawła Adamowicza.