Skarbówka interpretuje przepisy dotyczące ulgi rehabilitacyjnej na niekorzyść podatników. Ci, dla których jedynym ratunkiem jest opłacenie zabiegu w prywatnej klinice, nie mają szans na odliczenie kosztów.

Taką odpowiedź dostała kobieta, która w wyniku wypadku otrzymała orzeczenie o niepełnosprawności. W 2018 r. przeszła zabieg ortopedyczny w prywatnej klinice, który ułatwił jej poruszanie się. Po upływie pół roku od zabiegu komisja lekarska potwierdziła poprawę stanu zdrowia, wydając orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu lekkim.

Czytaj także: Ulga rehabilitacyjna: w PIT trzeba uzyskać dochód, by odliczyć wydatki na niepełnosprawnego

Kobieta zapytała, czy może odliczyć koszt zabiegu – 12 tys. zł – w zeznaniu podatkowym za 2018 r. Napisała, że posiada zaświadczenie wydane przez lekarza prowadzącego, z którego wynika, że zabieg ortopedyczny był zabiegiem leczniczo-rehabilitacyjnym niezbędnym w leczeniu/rehabilitacji. Służył też poprawie stanu zdrowia wnioskodawczyni, stosownie do potrzeb wynikających z jej niepełnosprawności.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że nie może odliczyć wydatków.

Przypomniał, że zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o PIT za wydatki rehabilitacyjne uważa się m.in. odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, w zakładzie rehabilitacji leczniczej oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

Według Krajowej Informacji Skarbowej nie ma podstaw, by odliczyć koszty zabiegu ortopedycznego.

Ustawa o PIT nie zawiera pojęcia „zabieg", „rehabilitacja" ani „rehabilitacja lecznicza", konieczne jest zatem wyjaśnienie w oparciu o definicje encyklopedyczne. Zgodnie ze „Słownikiem wyrazów obcych" i Encyklopedią PWN zabieg to interwencja mająca na celu wywołanie określonego skutku, zwykle przeciwdziałająca czemuś (np. skutkom choroby).

Z kolei „rehabilitacja" to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych. „Rehabilitacja lecznicza" to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, np. zabiegi fizykoterapeutyczne.

Dyrektor KIS przyznał, że bez wątpienia opisany we wniosku zabieg ortopedyczny stawu skokowego miał na celu przywrócenie sprawności fizycznej wnioskodawczyni jako osoby niepełnosprawnej.

– Tego rodzaju wydatek nie mieści się jednak w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o PIT, jak również żadnego innego przepisu traktującego o odliczeniu wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne lub związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Nie można go zakwalifikować jako zabiegu rehabilitacyjnego, lecz jako zabieg o charakterze medycznym – uznał dyrektor KIS.

Jak podkreślił, przepis wyraźnie wskazuje, iż odliczeniu podlegają wydatki poniesione na zabiegi rehabilitacyjne. Gdyby intencją ustawodawcy było odliczenie wydatku na wszelkiego rodzaju działania medyczne (np. zabiegi operacyjne), to użyłby innego sformułowania.

Numer interpretacji: 0113-KDIPT2-2.4011.271.2019.2.AKU u