Stosownie do art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, poniesione w roku podatkowym (kalendarzowym) przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych podlegają odliczeniu od dochodu. Tym samym zmniejszają podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i sam podatek dochodowy.
Według skali albo ryczałt
Z możliwości odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne mogą skorzystać osoby rozliczające się w zeznaniu PIT-37 (np. pracownicy, osoby trudnione na podstawie umów cywilnoprawnych). Z możliwości odliczenia od dochodu mogą także skorzystać przedsiębiorcy rozliczający podatek dochodowej według zasad ogólnych (skala podatkowa). O wydatki rehabilitacyjne mogą pomniejszyć przychody także podatnicy opłacający ryczałt ewidencjonowany (zob. art. 11 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym). Z ulgi rehabilitacyjnej nie mogą natomiast korzystać podatnicy opłacający tzw. podatek liniowy (zob. art. 30c ustawy o PIT), chyba, że oprócz dochodów z działalności uzyskują dochody z pozostałych źródeł przychodów (np. ze stosunku pracy) pozwalające na odliczenie tej ulgi od tych dochodów rozliczanych według skali podatkowej.
Zamknięty katalog
Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od przychodu wymienia art. 26 ust. 7a ustawy o PIT. Wśród nich są m.in. wydatki poniesione na: adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności; przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności; odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym; utrzymanie psa asystującego; opłacenie tłumacza języka migowego; kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia.
Na jednym formularzu
Zasady wspólnego rozliczenia małżonków są uregulowane w art. 6 ustawy o PIT. Małżonkowie, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26, art. 26e i art. 26h ustawy o PIT (a więc m.in. wydatków na cele rehabilitacyjne). W tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.
Przepisy o uldze rehabilitacyjnej nie wykluczają prawa do wspólnego składania zeznania rocznego. Podatnik, który rozlicza się wspólnie z małżonkiem, może zatem, jeśli zostaną spełnione warunki określone w art. 6 ustawy o PIT, skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 kwietnia 2017 r., 0112-KDIL3-2.4011.24.2017. 2.DJ).
Także po śmierci
W przypadku śmierci niepełnosprawnego małżonka jego małżonek może poniesione przez niego wydatki rehabilitacyjne odliczyć od dochodu w złożonym (zgodnie z art. 6 i art. 6a ustawy o PIT) wspólnym zeznaniu rocznym (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 lipca 2017 r., 0113-KDIPT3.4011.86. 2017.3.SK).
Stosownie do art. 6a ustawy o PIT, wniosek o łączne opodatkowanie dochodów małżonków, między którymi istniała w roku podatkowym wspólność majątkowa, może być także złożony przez podatnika, który:
1) zawarł związek małżeński przed rozpoczęciem roku podatkowego, a jego małżonek zmarł w trakcie roku podatkowego;
2) pozostawał w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, a jego małżonek zmarł po upływie roku podatkowego przed złożeniem zeznania podatkowego.
Autor jest doradcą podatkowym
Podstawa prawna:art. 6, art. 6a oraz art. 26 ust. 1 pkt 6 i ust. 7a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2018 r. poz. 1509 ze zm.)
