Reklama
Rozwiń
Reklama

Jan Bończa-Szabłowski: O wolność dla pioruna

Profesor Bohdan Korzeniewski, opatrując w latach 70. swój wybór tekstów teatralnych tytułem „O wolność dla pioruna", z pewnością nie przypuszczał, że pół wieku później tytuł ten znacznie wyjdzie poza ramy teatru. Wtedy dotyczył konkretnego wydarzenia. W 1953 roku prof. Aleksander Bardini, realizując ze studentami warszawskiej PWST „Balladynę" Słowackiego, dostosował ją do obowiązującej doktryny socrealizmu, czyli mówiąc w dużym uproszczeniu – pozbawił metafizyki. Inscenizacja wywołała dyskusje.

Publikacja: 20.11.2020 18:00

Jan Bończa-Szabłowski: O wolność dla pioruna

Foto: AFP

W „Trybunie Ludu" spotkała się, rzecz jasna, z pełną aprobatą; Jaszcz, czyli Jan Alfred Szczepański, w grudniu 1953 roku zauważył: „Ta »Balladyna«, w teatrze szkolnym i dla młodzieży, jest bowiem – mimo swoich dotkliwych ograniczeń inscenizacyjnych i aktorskich – widowiskiem ideowo wyraźnym i artystycznie wytrzymanym".

Prof. Bohdan Korzeniewski, odnosząc się do przedstawienia, stwierdził jednak: „Weźmy choćby ostatnią inscenizację »Balladyny« [...] Zabrakło w niej tylko jednej rzeczy: pioruna. Balladyna umiera na zawał serca. Ten typ modnej śmierci to sprowadzenie wielkich przestrzeni »Balladyny« do mieszczańskiego salonu".

Pozostało jeszcze 85% artykułu

Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.

Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.

Treści, którym możesz zaufać.

Reklama
Plus Minus
„Wszystko jak leci. Polski pop 1990-2000”: Za sceną tamtych czasów
Plus Minus
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa”: Wrednie i losowo
Plus Minus
„Jesteś tylko ty”: Miłość w czasach algorytmów
Plus Minus
„Harry Angel”: Kryminał w królestwie ciemności
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Sebastian Jagielski: Czego boją się twórcy
Reklama
Reklama