Gatunek określany mianem dramatu sądowego, cechujący się pierwszorzędnym rytmem i niezwykle widowiskową formą, to materiał wprost idealny dla tego twórcy, o czym przekonuje „Proces siódemki z Chicago". Co jednak znamienne, Sorkin, ucząc się najwyraźniej na błędach popełnionych przy okazji poprzedniego tytułu, unika pozerstwa i działa nieco wolniej, co wcale nie oznacza, że prezentowane przezeń wydarzenia nie są równie elektryzujące, co kulisy powstania Facebooka czy Apple'a.
Po dojściu Richarda Nixona do władzy jego administracja dała zielone światło prokuraturze, by ta ścigała przywódców brutalnych starć z policją, w jakie przekształcił się pokojowy protest przeciwko wojnie w Wietnamie podczas narodowej konwencji demokratów w 1968 r. Miała to być nauczka i przykład dla innych kontestatorów, trochę na zasadzie: „Chcecie się buntować, to liczcie się z konsekwencjami". Sorkin nie marnuje ani minuty cennego czasu – w dynamicznej czołówce będącej zarazem prologi...
Wybierz najkorzystniejszą ofertę i zyskaj dostęp do najważniejszych tekstów rp.pl z sekcji: Wydarzenia, Ekonomia, Prawo, Plus Minus; w tym ekskluzywnych tekstów publikowanych wyłącznie na rp.pl.
Dostęp do treści rp.pl - pakiet podstawowy nie zawiera wydania elektronicznego „Rzeczpospolitej”, archiwum tekstów, treści pochodzących z tygodników prawnych, aplikacji mobilnej i dodatków dla prenumeratorów.
