Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.
Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.
Treści, którym możesz zaufać.
Reklama
Wywoływanie słabych żartów
Na początku lipca 2021 r. minęło dokładnie 80 lat od londyńskiej premiery święcącej ogromne triumfy sztuki „Blithe Spirit" Noëla Cowarda, po raz pierwszy zekranizowanej przez Davida Leana jako „Seans" (1945). Film ten – jako że wyprodukował go sam autor dramatu – jest bardzo zbliżony do oryginału, a przez to stosunkowo zabawny, momentami anarchizujący oraz upstrzony erotycznymi insynuacjami rodem z Freuda. Mało tego, został też fenomenalnie zinterpretowany przez obsadę. Podobnych rzeczy nie można niestety powiedzieć o najnowszej wersji kinowej pt. „Jak wywołałem byłą żonę", zrealizowanej przez debiutującego w pełnym metrażu Edwarda Halla, dotąd reżysera kojarzonego raczej z brytyjską telewizją.
Szkielet fabularny pozostaje niemal nienaruszony. Anglia, rok 1937. Oto Charles Condomine (niezdrowo przerysowany Dan Stevens), nagradzany pisarz, przechodzi kryzys twórczy (a przy okazji również seksualny). Poszukując inspiracji i chcąc wpleść do kreślonego właśnie scenariusza motywy spirytualistyczne, zaprasza do swego domu medium (Judi Dench). Podczas spotkania niespodziewanie zostaje przywołany duch Elviry, zmarłej przed laty pierwszej żony literata, siejącej od teraz spustoszenie i pałającej niechęcią do jego obecnej partnerki, czyli Ruth (Isla Fisher).
Reklama
Plus Minus
„Wszystko jak leci. Polski pop 1990-2000”: Za sceną tamtych czasów
Ich nazwiska nie trafiały na okładki płyt, ale to oni ukształtowali dzisiejszy show-biznes.
Plus Minus
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa”: Wrednie i losowo
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa” to gratka dla tych, którzy nie lubią współgraczy…
Plus Minus
„Jesteś tylko ty”: Miłość w czasach algorytmów
Chemia pomiędzy odtwórcami głównych ról utrzymuje film na powierzchni, także w momentach potencjalnej monotonii.
Plus Minus
„Harry Angel”: Kryminał w królestwie ciemności
Czasem największy horror zaczyna się wtedy, gdy przestajemy okłamywać samych siebie.
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Sebastian Jagielski: Czego boją się twórcy
Współczesne kino częściej szuka empatii niż konfrontacji, ale wciąż uważam, że ta druga może być bardzo skuteczna.
