Wojciech Tumidalski: Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku zarabia na "Czerwonych Makach na Monte Cassino"

Krew się burzy przeciwko takiemu spieniężaniu legendy. Ktoś powie: ale to już było, orzeł z czekolady nie raził? Szczerze mówiąc, nie. W każdym razie nie w takim stopniu. Do amerykańskich czy brytyjskich zwyczajów umieszczania charakterystycznej flagi nawet na majtkach mam stosunek raczej pozytywny, widzę w tym element integrujący wspólnotę. I myślę, że nawet orzeł na bieliźnie miałby szansę się obronić. Ale już nie kotwica Polski Walczącej. I nie Czerwone Maki. Tu przebiega nieprzekraczalna granica, którą wyznacza – przepraszam za patos – krew przelana za Ojczyznę. Czerwone majtki (a nawet skarpetki) z Monte Cassino nie mają prawa się wydarzyć. Jeszcze kilka lat temu prawa autorskie do tej pieśni autorstwa Feliksa Konarskiego były w rękach rządu Bawarii. Polska odzyskała je w 2015 r. – i przykro patrzeć, jaki robi z nich użytek.

Po fali krytyki internautów Muzeum doszło chyba do takich samych wniosków, przeprosiło „wszystkich, którzy poczuli się dotknięci” i wycofało skarpetki z oferty sklepu online zapewniając, że główną działalność komercyjną chce prowadzić sprzedając edukacyjne wydawnictwa książkowe. Ale reszta kolekcji nadal jest na sprzedaż – ze zniżką, która kończy się 18 maja, więc w przeddzień 77. Rocznicy zdobycia przez Polaków tego bastionu po wielu miesiącach zaciętych walk.

Aż się boję kolejnych pomysłów szefostwa Muzeum na kolejne akcje promocyjne odwołujące się do innych wydarzeń z Drugiej Wojny Światowej. A gdy sobie przypomnę, kto kieruje tym muzeum i to, że jest on poważnym kandydatem na prezesa IPN, boję się jeszcze bardziej.