W listopadzie 1994 roku w Krakowie otwarto Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha (od 2007 jako Muzeum), powstałe z inicjatywy Andrzeja Wajdy i Krystyny Zachwatowicz-Wajdy. Autorem projektu jest japoński architekt Arata Isozaki, z którym pracował wówczas Krzysztof Ingarden, obecny konsul honrowy Japonii. Isozaki otrzymał w 2019 r. Nagrodę Pritzkera, najważniejsze wyróżnienie w dziedzinie architektury. W ceremonii otwarcia Centrum wzięli udział prezydent Lech Wałęsa oraz książę Takamado z małżonką.
Manggha stanowi urzeczywistnienie młodzieńczych marzeń wybitnego reżysera o budowie muzeum – domu dla kolekcji entuzjasty i kolekcjonera sztuki japońskiej, Feliksa „Mangghi" Jasieńskiego (1861–1929), którą miał okazję po raz pierwszy obejrzeć w czasie okupacji, w 1944 roku, na wystawie w Sukiennicach. W 1987 roku Andrzej Wajda otrzymał Nagrodę Kioto, przyznawaną przez Fundację Inamori i całą kwotę (450 tys. dol.) przeznaczył na realizację swojego zamierzenia.
Reżyser powiedział: – Odbierając z rąk Pana, Panie Prezydencie, Nagrodę Kioto, cofnę się w przeszłość, aby przypomnieć niezwykłe zdarzenie, jakim była dla mnie w najcięższym roku wojny i niemieckiej okupacji wystawa sztuki japońskiej w Krakowie. Tyle jasności, światła, ładu i poczucia harmonii nie widziałem nigdy przedtem – było to moje pierwsze w życiu spotkanie z prawdziwą sztuką... Jestem szczęśliwy. Nagroda Kioto, którą dziś otrzymałem, rzuca pomost nie tylko pomiędzy Polską i Japonią, ale również – poprzez ideę Muzeum Sztuki Japońskiej w Krakowie – pomiędzy wiekiem XX a XXI.
Wsparcia finansowego na budowę muzeum udzielił także rząd i Związek Zawodowy Kolei Wschodniej Japonii oraz osoby prywatne.
W lipcu 2002 roku Muzeum Manggha gościło Ich Cesarskie Moście, w czerwcu 2013 roku wizytę złożyła małżonka premiera Japonii, Akie Abe, a w październiku 2015 roku księżna Takamado.
