Czwarty polski satelita rozpoczął realizację swojej misji. Pierwsze sygnały wysłane z kosmosu z tego urządzenia zostały już odebrane przez radioamatorów w USA. Jednak najważniejszym zadaniem misji jest przetestowanie żagla deorbitacyjnego, który może pomóc w rozwiązanie problemu coraz większej ilości śmieci w kosmosie.
Projekt realizowany przez Studenckie Koło Astronautyczne (SKA) Politechniki Warszawskiej przy Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa wspierają m.in. gliwickie firmy technologiczne Future Processing i FP Instruments, które w ramach konsorcjum FP Space realizujące własny program budowy satelity Intuition-1.
Po starcie rakiety Falcon 9 z bazy Vandenberg w Stanach Zjednoczonych PW-Sat2 trafił na orbitę synchronizowaną słonecznie o wysokości ok. 575 km. Zgodnie z planem przebiegu misji tuż po separacji PW-Sat2 od rakiety włączył się system zasilania oraz komputer pokładowy satelity. Z informacji, które otrzymaliśmy od Jarosława Kacprzaka z Konsorcjum FC Space wynika, że po kilkudziesięciu minutach nastąpiło otwarcie anten i wejście PW-Sat2 w tryb odbioru, a chwilę później moduł komunikacji rozpoczął nadawanie informacji o aktualnym stanie satelity. Jarosław Kacprzak powiedziała nam, że pierwsze dane wysłane z satelity zostały odebrane przez radioamatorów w USA. Zresztą każdy radioamator może spróbować je złapać. Więcej danych na ten temat znajduje się na stronie PW- Sat2.
– PW-Sat2 przechodzi swój najważniejszy test, czyli działanie w środowisku kosmicznym. Jak bardzo byśmy się nie starali, nie jesteśmy w stanie odtworzyć tego środowiska na Ziemi, dlatego to jest najważniejszy i najbardziej krytyczny moment całej misji. Dopiero teraz będziemy mogli udowodnić niezawodność naszych rozwiązań – komentowała Inna Uwarowa, kierownik projektu i doktorantka na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej.
Głównym celem misji pozostaje przetestowanie innowacyjnej technologii systemu deorbitacji. Opracowany przez studentów eksperyment opiera się na wykorzystaniu kwadratowego żagla deorbitacyjnego o powierzchni 4 metry kwadratowe.