Katedra Notre Dame w Paryżu, perła architektury i unikalny zabytek sztuki gotyckiej, łączący elementy stylu klasycznego od lat jest najczęściej odwiedzanym przez turystów historycznym obiektem w Europie.
Budynek górujący nad stolicą Francji zbudowany został z rzadkiego białego kamienia. Jego dwie perfekcyjnie symetryczne wieże mają wysokość 69 metrów, a nieistniejąca już iglica wznosiła się na wysokość 96 metrów. Fasada ma 43,5 m szerokości, a sam budynek – 48 m oraz długości 127 m.
Dwie wyjątkowo cenne rozety pochodzące z XIII wieku – północna i południowa – mają średnice 13,10 m. Fasada składa się z trzech portali pokrytych gotyckimi płaskorzeźbami. Nad środkowym portalem prezentującym Sąd Ostateczny znajduje się trzecia, zachodnia rozeta, o średnicy zaledwie 9,60 m wpisująca się w środek kwadratu o boku 40 m stanowiącego fasadę katedry.
Co było w skarbcu
Skarbiec katedry usytuowany jest po prawej stronie budynku w Sacristie du Chapitre. Znajdowały się w nim cenne dla kultu katolickiego relikwie: fragment krzyża paschalnego oraz jeden z gwoździ ukrzyżowania, zakupione przez króla Ludwika IX (kanonizowanego po śmierci w 1297 roku i znanego jako święty Ludwik) w 1242 roku pierwotnie do Sainte Chapelle i ostatecznie przeniesione do katedry Notre Dame.
W skarbcu były również cenne dzieła sztuki złotniczej oraz między innymi XVII-wieczny hebanowo-miedziowy krzyż z figurą Chrystusa wykonaną w kości słoniowej, przechowywany w zaprojektowanym przez Viollet-le-Duca futerale.