Według słownika, strajki klimatyczne stały się tak częstym zjawiskiem w dużej części świata, że użycie tego zwrotu w 2019 roku wzrosło stukrotnie.
Strajk klimatyczny jest zdefiniowany w słowniku Collinsa jako „forma protestu, w ramach której ludzie nie biorą udziału w zajęciach w szkole lub nie idą pracy, aby dołączyć do demonstracji, w czasie których domagają się działań przeciwdziałających zmianom klimatu”.
Strajk zainicjowała w sierpniu zeszłego roku szesnastoletnia działaczka klimatyczna Greta Thunberg, która przed szwedzkim parlamentem zaczęła swój „skolstrejk för klimatet”. Późniejsze protesty Thunberg „piątki dla przyszłości”, rozpoczęte w Szwecji, z czasem stały się zjawiskiem o znaczeniu globalnym. Mają one na celu doprowadzenie rządów do działań na rzecz pełnego wdrożenia porozumienia klimatycznego z Paryża.
Szacuje się, że łącznie w 185 krajach odbyło się ponad 6,1 tys. wydarzeń związanych ze strajkiem klimatycznym - przy wsparciu 73 związków zawodowych, 820 organizacji NGO, 3 tys. firm i 8,5 stron internetowych. W szczytowym momencie strajku klimatycznego 20 września w demonstracjach wzięło udział ok. 7,6 miliona osób.
