W 2017 roku magister prawa Tomasz S. (imię fikcyjne) został dopuszczony do egzaminu zawodowego na radcę prawnego bez konieczności odbywania aplikacji. Wykazał, iż od kwietnia 2011 do lutego 2013 r. pracował w kancelarii prawnej natomiast od października 2013 do maja 2016 r. w urzędzie. W obu miejscach był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy.
Czytaj także: Nieuprawnione występowanie przed sądem, a wpis na listę radców
Egzamin radcowski Tomasz S. zakończył pomyślnie, i wystąpił o wpis na listę radców prawnych. Spotkał się jednak z odmową. Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych argumentowała, że każda z przesłanek wpisu jest przesłanką samodzielną i tylko spełnienie poszczególnych przesłanek określonych ustawą pozwala na wpis na listę radców prawnych. W konsekwencji doszła do wniosku, że okresy wykonywania wymagających wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związanych ze świadczeniem pomocy prawnej przez radcę prawnego lub adwokata oraz wymagających wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związanych ze świadczeniem pomocy prawnej na rzecz urzędu organu władzy publicznej, stanowiące okresy doświadczenia wskazane w art. 25 ust. 2 pkt 3 i 4 u.r.p. nie podlegają sumowaniu.
Rozstrzygnięcie to utrzymało Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych. Wyjaśniło, że postępowanie związane z dopuszczeniem do egzaminu radcowskiego ma charakter formalny, nie zaś merytoryczny. Na etapie składania wniosku o dopuszczenie do egzaminu radcowskiego badana jest kompletność i poprawność złożonych dokumentów. Kwestia merytorycznego badania czy dana osoba spełnia przesłanki wpisu na listę radców prawnych należy do wyłącznej właściwości rady okręgowej izby radców prawnych. Postępowanie prowadzone przez komisję egzaminacyjną jest bowiem postępowaniem odrębnym od postępowania w sprawie wpisu na listę radców prawnych, gdyż o wpisie na listę radców prawnych decyduje inny organ - rada okręgowej izby radców prawnych. Dlatego nie można uznać, że fakt badania dokumentów na etapie składania wniosku o dopuszczenie do egzaminu do komisji egzaminacyjnej, konsumuje uprawnienie rady okręgowej izby radców prawnych do badania spełnienia przesłanek warunkujących wpis na listę radców prawnych.
Prezydium KRRP podzieliło stanowisko ROIRP co do braku możliwości sumowania okresów zdobywania doświadczenia określonego w wymienionych przepisach. Jak podkreślono, art. 25 ustawy o radcach prawnych stanowi wyjątek od wymogu odbycia aplikacji radcowskiej, w związku z czym należy go wykładać ściśle, a nie poddawać wykładni rozszerzającej zgodnie z zasadą except i ones non sunt extendendae. Według Prezydium KRRP przyjęcie interpretacji, dopuszczającej dowolne łączenie okresów praktyki z różnych punktów art. 25 ust. 2 u.r.p. stanowiłoby nieuprawnioną wykładnię rozszerzającą.