Czy i jakie centra usług wspólnych (CUW) warto wdrażać w samorządach – takie pytanie zadaje sobie wielu włodarzy samorządowych od czasu, gdy weszły w życie zmiany w ustawie o samorządzie gminnym z 2015 roku. Dla tych samorządów, które dotychczas prowadziły wspólną obsługę jednostek edukacyjnych, przekształcenie ich w CUW jest obowiązkiem. Dla tych, które do tej pory nie prowadziły wspólnej obsługi, ustawa określa jej ramy prawne, w tym daje dość szerokie możliwości ustalenia jej zakresu.
Analiza kosztów i korzyści
Jest wiele różnych powodów, dla których zasadne jest wdrażanie CUW. Poza wymaganiami prawnymi, czy zamiarem gruntownej reorganizacji dotychczasowych struktur, najważniejszym powinna być analiza kosztów i korzyści, tzw. business case. Na podstawie jej wyników podejmowane są decyzje dotyczące tego, czy w ogóle warto wdrażać CUW. Jakie procesy organizacji czy grupy organizacji powinny być obsługiwane wspólnie, a jakie pozostają rozproszone? Gdzie powinien być umiejscowiony CUW? Jakimi zasobami powinien dysponować? Jakimi narzędziami i systemami powinien się posługiwać? Jaki zakres usług ma świadczyć obsługiwanym jednostkom? Jak będą mierzone efekty tej obsługi?
Istotna jest analiza nie tylko kosztów funkcjonowania CUW, ale też kosztów jego wdrożenia – w tym reorganizacji dotychczasowych struktur. Analizowane są zarówno wymierne korzyści finansowe, wynikające przede wszystkim z oszczędności w kosztach realizacji wystandaryzowanych procesów (najczęściej z większym wsparciem ze strony systemów IT czy też wzmocnienia siły negocjacyjnej, np. w przypadku centralizacji zakupów), ale także korzyści jakościowe. W przypadku samorządów to właśnie te ostatnie mogą być istotnym czynnikiem decyzyjnym. Należą do nich:
- redukcja poziomu błędów realizowanych operacji (na przykład błędnie zaksięgowanych kwot),
- zwiększenie szybkości realizacji tych operacji (np. szybsze księgowanie, szybsze przetwarzanie płatności),