Gdyby na obecną kampanię prezydencką popatrzył jakiś zupełnie niezaangażowany w nasze spory politolog, na przykład z USA czy Nowej Zelandii, musiałby stwierdzić, że w ustrojowy model polskiej prezydentury najlepiej wpisuje się Władysław Kosiniak-Kamysz. Ma on kilka przymiotów, które – w wypadku jego wygranej – gwarantowałyby, że polski system polityczny działałby najsprawniej.

Po pierwsze, nie należy ani do PiS, ani do PO, czyli tego duopolu, którego rywalizacja określana jest jako wojna polsko-polska. Ta zaś, jak każda wojna, rządzi się swoimi prawami. Celem walczących obozów nie jest w niej pokonanie przeciwnika, ale jego unicestwienie. Jest oczywiste, że ten wyniszczający konflikt będzie kontynuowany zarówno w przypadku zwycięstwa Małgorzaty Kidawy-Błońskiej, jak i reelekcji Andrzeja Dudy. Prezydentura prezesa PSL byłaby szansą na jego zakończenie.