W podwarszawskim Radzyminie od pięciu lat trwa budowa sanktuarium św. Jana Pawła II. Ceglane ściany powoli się pną. – Jesteśmy na etapie budowy bocznych naw – mówi ks. Krzysztof Ziółkowski, proboszcz parafii. Dodaje, że pieniądze na inwestycję pochodzą od wiernych, z datków zbieranych podczas rekolekcji, które sam głosi w różnych parafiach, czy ze sprzedaży cegiełek.

Ostatnio rozprowadzał Biblię z komentarzem św. Jana Pawła II, której do tej pory sprzedał ponad 2,5 tys. sztuk. – Liczę, że za pięć lat uda nam się wybudować to sanktuarium. Zależy nam, by było gotowe w 2020 r., na setną rocznicę urodzin papieża.

Tłumy pielgrzymów

Radzymiński kościół był jednym z pierwszych, którego budowa rozpoczęła się jeszcze przed beatyfikacją Jana Pawła II. – Jesteśmy dumni, że takie sanktuarium powstaje właśnie u nas – mówi ks. Ziółkowski.

Dodaje, że choć kościoła nie ma, to do kaplicy już ściągają tłumy pielgrzymów, by modlić się przy relikwiach św. Jana Pawła II. – Przyjeżdżają do nas pielgrzymki, uczniowie szkół noszących imię papieża, a w trzecią niedzielę miesiąca wierni od nas idą na pielgrzymkę do sanktuarium w Ossowie – tłumaczy ks. Ziółkowski.

Jego zdaniem kult papieża się w Polsce rozwija. – Widzę to, jak jego relikwie od nas jeżdżą po całym kraju, jak przyciągają ludzi, którzy potrzebują oddać cześć świętemu. Podkreślają, że wiele zawdzięczają papieżowi, że cieszą się, iż mogli żyć w czasach, gdy Polak rządził Stolicą Piotrową – opowiada.

Radzymiński kościół jest jednym z wielu, jakie mają powstać w Polsce pod wezwaniem św. Jana Pawła II. Do tej pory, jak szacują władze kościelne, wybudowano kilkanaście, a ma być co najmniej po jednym w każdej z 41 diecezji.

Tysiące wiernych przyciąga sanktuarium, które jest częścią Centrum Jana Pawła II „Nie lękajcie się!" w Krakowie. Po beatyfikacji papieża trafiły tutaj jego relikwie. Najcenniejszą z nich jest krew, którą lekarze z rzymskiej kliniki Gemelli przekazali osobistemu sekretarzowi papieża kard. Stanisławowi Dziwiszowi.

Ampułka z krwią, zamknięta w szklanej szkatule, została umieszczona wewnątrz marmurowego ołtarza stojącego pośrodku ośmiobocznego Kościoła Relikwii. W sanktuarium są też papieski krzyż pastoralny, ornat wraz z mitrą oraz krzyż, przed którym Jan Paweł II modlił się w swojej prywatnej kaplicy w czasie drogi krzyżowej w rzymskim Koloseum w 2005 r.

Przywieziono tu też płytę z grobu Jana Pawła II w Grotach Watykańskich (papieża pochowano w nim zaraz po śmierci, teraz jego ciało spoczywa w jednej z kaplic bazyliki św. Piotra). Już w Polsce umieszczono na niej relikwiarz wykonany na wzór otwartego ewangeliarza, którego strony przewracał wiatr w czasie pogrzebu papieża. Płyta znalazła się w Kaplicy Kapłańskiej zaprojektowanej na wzór krypty św. Leonarda na Wawelu, w której Wojtyła odprawił swoją prymicyjną mszę św.

– Sezon pielgrzymkowy zaczyna się u nas na przełomie marca i kwietnia, przed rocznicą śmierci papieża, a kończy się w październiku, miesiącu, w którym przypada jego święto – tłumaczy Piotr Sionko z Centrum.

Dodaje, że wierni chcą się modlić przy relikwiach świętego i że podczas mszy w Kościele Relikwii codziennie wszystkie miejsca są zajęte. – W niedzielę przyjeżdżają do nas mieszkańcy Krakowa i całej Małopolski, w tygodniu widać grupy z całego kraju – opowiada Sionko. Wierni tłumnie przychodzą też na procesje światła, które odbywają się po wieczornej mszy świętej 22. dnia każdego miesiąca.

Polacy czczą Jana Pawła II także w inny sposób. W całym kraju jest już ponad 700 jego pomników, więcej niż marszałka Józefa Piłsudskiego. Poza tym papież Polak jest patronem ponad 2,3 tys. różnych podmiotów, m.in. 1274 szkół, uczelni, szpitali, fundacji i stowarzyszeń, a także ulic. Niektórym, jak w stolicy, patronował jeszcze za życia.

Zbyt szybko to umyka

Czy to dowód kultu i oddania Polaków papieżowi? I jak ma się do tego choćby spadająca liczba osób uczestniczących w niedzielnych mszach świętych? – Laicyzacja wprost nie przekłada się na zainteresowanie Janem Pawłem II, gdyż wielu niewierzących się nim fascynowało. Ludzie, dla których był kimś bliskim, cały czas mają osobistą relację z Janem Pawłem II i więź z nim wcale nie słabnie – przekonuje ks. prof. Witold Kawecki, kierownik Katedry Dialogu Wiary i Kultury Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Uważa jednak, że krzewienie kultu jest niedostateczne. – Minął rok od kanonizacji, a ile z niej pamiętamy? Na ile świętość papieża jest obecna w naszym życiu? Zbyt szybko to nam wszystko umyka – mówi.

Jak komentuje otwartą krytykę papieża w wielu środowiskach? – Mamy wręcz próbę deprecjacji jego postaci, zwłaszcza w mediach, bo jest taki trend – twierdzi. Dodaje, że zdarza mu się wdawać w dyskusje w obronie papieża, któremu przeciwnicy zarzucają zaniechania choćby w kwestii pedofilii w Kościele. – On sam nie może się bronić – zauważa.

Jego zdaniem są dwie drogi wyjścia z tej sytuacji. Jedna to obrona wprost imienia papieża, „by nie dochodziło do insynuacji, że był czemuś winny, że w czymś uczestniczył". A druga to „obrona przez pozytywny atak". – Podkreślanie jego etosu, przesłania życia i twórczości, by edukować ludzi w duchowości papieskiej. Chodzi o to, by wierni żyli myślami Jana Pawła II, by o nim nie zapominali – podkreśla wykładowca UKSW.

Że są to ścieżki jeszcze nieprzetarte, pokazuje kampania społeczna pod hasłem „Karol Wojtyła – Twój kandydat w codziennych wyborach". Plakaty tej treści rozwiesza przed dziesiątą. rocznicą śmierci papieża stołeczne Centrum Myśli Jana Pawła II.