Nowe brzmienia niektórych przepisów, w szczególności art. 127, 207 oraz 217 k.p.c., znacząco wpłyną na prowadzenie postępowania dowodowego i w założeniu ustawodawcy znacznie przyśpieszą rozpoznanie spraw cywilnych poprzez koncentrację materiału procesowego. Zmiana wspomnianych przepisów powinna zapewnić sędziom instrumenty służące koncentracji materiału dowodowego oraz zapobiec przedłużaniu procesu poprzez składanie kolejnych pism procesowych.
Aby wyeliminować nadużycia, ustawodawca wprowadził zasadę, że dalsze pisma przygotowawcze, inne niż odpowiedź na pozew, mogą być składane wyłącznie, gdy przewodniczący lub w toku sprawy sąd tego zażąda. Tym samym złożenie bez stosownego zobowiązania pisma przygotowawczego będzie skutkowało jego zwrotem. Nie oznacza to jednak, że strony utracą możliwość prezentowania stanowiska w sprawie, w inny sposób niż ustnie na rozprawie lub w pismach przygotowawczych składanych na wezwanie sądu. Będą mogły złożyć załącznik do protokołu. Powinien on ograniczać się do zreferowania i streszczenia ustnych wywodów i wniosków przedstawionych uprzednio na rozprawie.
Jego rola może jednak wzrosnąć. Należy się spodziewać, że strony oraz ich pełnomocnicy procesowi będą jeszcze chętniej niż dotychczas korzystali z instytucji załącznika do protokołu, przemycając do materiału dowodowego swoje twierdzenia, wnioski i dodatkową argumentację aktualnie prezentowanego stanowiska procesowego.
W załączniku więcej
Załącznik do protokołu jest częścią protokołu posiedzenia i ma na celu uzupełnienie jego treści o bardziej precyzyjne i pełniejsze przedstawienie wniosków (wywodów, konkluzji) oraz oświadczeń (twierdzeń i wypowiedzi) strony składającej załącznik. Może zawierać bogatsze wywody prawne przedstawione na posiedzeniu, doprecyzowanie tez dowodowych i wniosków, odniesienie się do twierdzeń i wywodów innych uczestników postępowania złożonych na posiedzeniu. Zawsze jego treść musi mieć związek z wypowiedziami autora załącznika złożonymi na posiedzeniu, którego załącznik dotyczy. Załącznik do protokołu rozprawy nie ma znaczenia autonomicznego; jego rola jest pomocnicza w stosunku do obowiązującej zasady ustności rozprawy.