Odeszło 20 znakomitych żołnierzy

Technik załadunku powietrznego. W 2005 r. zaczął służbę w powietrzu. Zostawił żonę i syna. Miał 37 lat.

Technik pokładowy. Urodzony w 1965 r. Szef techniki lotniczej 13. eskadry. Zostawił żonę i córkę.

Dowódca załogi. Urodzony w 1972 roku, starszy instruktor sekcji szkolenia. Lotnikiem został w 1995 r., miał wylatane 2500 godzin lotów, w tym 750 godzin CASĄ. Żonaty, bezdzietny.

Drugi pilot. Urodzony w 1976 r. Pilotem był od 2000 roku, miał wylatanych ok. 800 godzin. Do 2004 r. stacjonował w bazie Powidz. Żonaty, miał 5-letnią córkę.

Zastępca dowódcy bazy, służbę pełnił tam od połowy 2007 r. Wcześniej był szefem szkolenia w bazie w Świdwinie. Żonaty, osierocił dwie córki. Miał 49 lat.

Ukończył Wojskową Akademię Techniczną w 1992 roku. Jego pierwszą jednostką był 8. Pułk Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego w Mirosławcu. Był tam dowódcą klucza uzbrojenia. Później piastował funkcję inżyniera uzbrojenia tego pułku. Następnie mianowany inżynierem uzbrojenia sekcji techniki lotniczej 12. Bazy Lotniczej w Mirosławcu. Od 2003 r. szef sekcji techniki lotniczej bazy. Od stycznia był dowódcą dywizjonu zabezpieczenia.

Urodził się 14 lipca 1962 roku w Świdniku. Ukończył Wyższą Oficerską Szkołę Lotnictwa w Dęblinie. Jego pierwszą jednostką był 60. Lotniczy Pułk Szkoleniowy w Tomaszowie Mazowieckim. Od 1998 r. był tam dowódcą eskadry. Ukończył podyplomowe studia w Paryżu. Po powrocie został dowódcą 12. Bazy Lotniczej w Mirosławcu. Zostawił żonę i dwie dorosłe córki.

Zastępca dowódcy eskadry. W 1993 r. ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Lotnictwa w Dęblinie, tam też uzyskał promocję oficerską. Początkowo służył w 6. Pułku Lotniczym w Pile, potem trafił do Mirosławca. Był doświadczonym pilotem i instruktorem. Miał 37 lat. Pozostawił żonę i dwójkę dzieci.

Ukończył Wojskową Akademię Techniczną w Warszawie w 1996 roku. Przez cały czas trwania służby był związany z bazą w Mirosławcu. Pracował tam przy obsłudze technicznej samolotów SU-22. Był dowódcą klucza eksploatacji. Miał 43 lata. Zostawił żonę i dziecko.

Promocję uzyskał w 1991 roku w Dęblinie. Następnie był dowódcą klucza lotniczego. Miał wylatane ponad 2000 godzin na samolotach TS-11 i SU-22. Miał 38 lat. Zostawił żonę i dwójkę dzieci.

Pracował jako szef sekcji techniki lotniczej oraz inspektor bezpieczeństwa lotów. W 21. Bazie Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie był od września ubiegłego roku. Miał 36 lat, po sobie pozostawił żonę i dwójkę dzieci.

Był dowódcą bazy. W 1988 r. ukończył Wyższą Oficerską Szkołę Lotnictwa w Dęblinie. Trafił do 41. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Malborku, gdzie latał na migach 21. W 1990 r. trafił do Świdwina, gdzie przechodził kolejne szczeble kariery: od starszego pilota do dowódcy bazy. Miał 42 lata.

W powietrzu spędził tysiące godzin. Służbę rozpoczął w 1985 r. jako pilot w 8. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego. Od 2000 r. – w 1. Brygadzie Lotnictwa Taktycznego w Mirosławcu. W 2003 r. na poligonie w Wicku Morskim w kierunku pilotowanego przez niego SU-22 M4 omyłkowo wystrzelono rakietę przeciwlotniczą. Pocisk eksplodował kilka metrów od jego maszyny. Katapultował się i ze spadochronem spadł do Bałtyku. Generałem został w 2006 r. Objął dowództwo nad 1. Brygadą Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie. Miał 46 lat. Zostawił żonę i dwie dorosłe córki.

W brygadzie był szefem szkolenia oraz instruktorem pilotem.

Ukończył Wojskową Akademię Techniczną na kierunku samoloty i śmigłowce. W brygadzie był szefem sekcji techniki lotniczej. Miał 48 lat.

W brygadzie był szefem szkolenia lotniczego oraz instruktorem pilotem. Przygodę z lotnictwem zaczął kończąc Liceum Lotnicze w Dęblinie. Miał 43 lata.

Był dowódcą eskadry. Osierocił niepełnosprawnego synka.