Gmina może dopłacać do taryf

Zasady ustalania i zatwierdzania taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków określają przepisy [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=182311]ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jedn. DzU z 2006 r. nr 123, poz. 858 ze zm.[/link], dalej – ustawa o zwis). Zostały one uregulowane w dwóch jej rozdziałach: 5 i 6.

[srodtytul]Prawidłowa kalkulacja[/srodtytul]

Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne określa taryfę na rok. Art. 20 ust. 3 ustawy o zwis wymaga, aby ceny i stawki określone przez przedsiębiorstwo były zróżnicowane dla poszczególnych taryfowych grup odbiorców usług. Dokonuje się tego na podstawie udokumentowanych różnic kosztów zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków. Pamiętać również należy o uwzględnieniu przy konstrukcji nowych cenników niezbędnych przychodów, jakie firma powinna osiągnąć, z podziałem na poszczególne grupy usługobiorców. Przychody te przedsiębiorstwo ustala, uwzględniając w szczególności:

- koszty związane ze świadczeniem usług poniesione w poprzednim okresie (roku) obrachunkowym;

- zmiany warunków ekonomicznych oraz wielkość usług i warunki ich świadczenia;

- planowane wydatki inwestycyjne.

Poniesione w poprzednim roku koszty świadczenia usług ustala się na podstawie ewidencji księgowej. Powinna ona umożliwiać w szczególności wydzielenie kosztów stałych i zmiennych, przychodów osiąganych z poszczególnych rodzajów działalności firmy, a także osiąganych w odniesieniu do poszczególnych taryf. Ewidencja księgowa służy również m.in. ustaleniu kosztów związanych z prowadzoną działalnością inwestycyjną.

[srodtytul]Wójt weryfikuje[/srodtytul]

Tak określone taryfy podlegają zatwierdzeniu przez gminę. Dokonuje tego właściwa rada, podejmując w tym celu stosowną uchwałę. Aby to nastąpiło, zainteresowana firma przedkłada propozycję nowych cenników wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) wraz z wnioskiem o ich zatwierdzenie. Do wniosku dołączyć należy również szczegółową kalkulację cen i stawek opłat, a także aktualny wieloletni plan rozwoju i modernizacji urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych.

[b]Zadaniem wójta na tym etapie jest sprawdzenie, czy taryfy zostały opracowane zgodnie z przepisami ustawy o zwis.[/b] Organ wykonawczy kontroluje również, czy koszty związane ze świadczeniem usług, o których mowa w art. 20 ust. 4 pkt 1 ustawy, przedsiębiorca skalkulował z uwzględnieniem celowości ich ponoszenia. Tak sprawdzone taryfy trafiają pod obrady rady gminy.

[srodtytul]Rada zatwierdza[/srodtytul]

Rada gminy podejmuje uchwałę o zatwierdzeniu taryf albo o odmowie ich zatwierdzenia. Tak wynika wprost z art. 24 ust. 5 ustawy o zwis. Co to oznacza? Do wyjaśnienia tej kwestii najlepiej sięgnąć do orzecznictwa sądów. Jak podkreślił [b]Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 21 listopada 2008 r.[/b], przepis ten oznacza, że obowiązkiem rady gminy jest podjęcie uchwały o zatwierdzeniu taryf albo uchwały o odmowie ich zatwierdzenia. Przy czym odmowa taka może mieć miejsce tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy zostały one sporządzone niezgodnie z prawem (II SA/Gl 870/08). Oznacza to również, że rada jest zobowiązana traktować przedstawioną przez przedsiębiorstwo taryfę jako jeden dokument i albo ją zatwierdzić w całości lub w całości odrzucić. [b]Nie będzie zatem prawidłowa uchwała zatwierdzająca taryfę częściowo lub odmawiająca zatwierdzenia niektórych pozycji zamieszczonych w taryfie.[/b]

Zwrócić trzeba jeszcze uwagę na inny [b]wyrok gliwickiego WSA z 28 lipca 2008 r.[/b] Sąd rozstrzygał w nim kwestę uprawnień rady do zatwierdzenia (odmowy) taryfy za zaopatrzenie w wodę i drugiej za odprowadzanie ścieków objętych jednym wnioskiem. Stwierdził, że w takiej sytuacji rada gminy powinna sprawę rozpatrywać tak, jakby przedsiębiorca złożył dwa odrębne wnioski: pierwszy dotyczący zatwierdzenia taryfy za zaopatrzenie w wodę i drugi za odprowadzanie ścieków. W konsekwencji rada gminy może jedną z taryf zatwierdzić, a drugiej zatwierdzenia odmówić. Takie działanie nie będzie naruszać art. 24 ust. 5 ustawy o zwis (II SA/Gl372/08).

[srodtytul]Trzeba pilnować terminów[/srodtytul]

Uchwały rady gminy zarówno zatwierdzające taryfy, jak i odmawiające ich zatwierdzenia są kontrolowane – w ramach nadzoru – przez wojewodów. Stwierdzenie nieważności tych uchwał powoduje przedłużenie czasu obowiązywania taryf dotychczasowych o 90 dni. W sytuacji, w której wojewoda stwierdził nieważność uchwały o odmowie zatwierdzenia taryf, nowe taryfy wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu.

Ustawodawca, określając tryb zatwierdzania taryf, wskazał również terminy, w których konkretne czynności powinny zostać podjęte przez właściwe podmioty. I tak przedsiębiorstwo wodno-kanalizacyjne obowiązane jest przedłożyć wójtowi taryfy do zatwierdzenia w terminie 70 dni przed planowanym dniem ich wejścia w życie. Zatwierdzenie taryf przez wójta oraz uchwała rady gminy

w sprawie ich zatwierdzenia (lub odmowie) powinny zapaść w terminie 45 dni od dnia złożenia wójtowi stosownego wniosku przez przedsiębiorstwo. [b]Konsekwencją niepodjęcia żadnej uchwały w wyznaczonym ustawą terminie jest to, że zweryfikowane przez wójta taryfy wchodzą w życie po upływie 70 dni od dnia złożenia wniosku. [/b]