Justyna Kabala
Eliza Proszczuk
Artur Żmijewski
W całorocznym cyklu warsztatów artystycznych brały udział kobiety odbywające karę pozbawienia wolności na oddziale zamkniętym więzienia, tzw. „zamku". Każdy z artystów prowadził indywidualne zajęcia z grupą więźniarek. Sztuka przywdziała rolę służebną: stała się narzędziem resocjalizacji. W wyniku tego powstały prace łączące w sobie emocjonalne ekspresje osób być może pierwszy raz uczestniczących w świadomym akcie tworzenia z opieką i ujęciem ich w dojrzałe wypowiedzi artystyczne doświadczonych artystów.
Na wystawie prezentowane są prace artystów różnych dziedzin i nurtów, którzy tym razem w swoich działaniach realizują jeden z najbardziej uniwersalnych celów twórczości - wpływanie na życie ludzi. Ich specyfika polega na tym, że w swoich pracach przekraczają granicę między oddziaływaniem pośrednim a bezpośrednią pomocą, wspólną pracą. Starają się znieść granicę między tym, co robi „artysta" a tym, co robi „uczestnik projektu". „Sztuka na zamku" prezentuje więc dzieła wspólne, o podwójnym statusie i podwójnym autorstwie – artystów, którzy stworzyli tę sytuację oraz osadzonych.
Ważnym aspektem tej współpracy okazała się anonimowość – do ostatniej chwili nie było pewne, czy na wystawie pojawią się twarze uczestniczek, z wyjątkiem odlewu jednej z nich włączonego w rzeźbę „Wolność". Sygnalizuje to jeden z ważnych wątków tego projektu – wykluczenie.