Reklama

Pracownicy po 50 będą robić karierę

Eksperci przewidują, że zatrudnienie osób po 50 roku życia będzie się zwiększać, a dojrzali pracownicy przestaną być postrzegani jako czekający jedynie na emeryturę

Publikacja: 13.07.2012 13:13

Praca po 50.

Praca po 50.

Foto: PhotoXpress

Do niedawna osoba w wieku 50+ myślała raczej o przechodzeniu na emeryturę niż o kontynuowaniu ścieżki zawodowej. Tak też była traktowana przez społeczeństwo i pracodawców, którzy nie inwestowali w rozwój dojrzałych talentów.

Utrata pracy w tym wieku stanowiła i często nadal stanowi źródło tragedii życiowej. Słyszy się nieraz o takich osobach: „Mam 52 lata, całe swoje zawodowe życie pracowałam na jednym stanowisku w jednej firmie. Mam średnie wykształcenie, nie znam języka obcego, nie umiem obsługiwać komputera, ani Internetu. W zeszłym miesiącu zwolniono mnie z pracy, a do emerytury jeszcze prawie 8 lat. Nie wiem, co dalej".

Obecnie jednak osoby w tym wieku to coraz częściej aktywni pracownicy z coraz lepszą kondycją zdrowotną i intelektualną, którzy poszukują nowych wyzwań zawodowych.

- Coraz częstszym zjawiskiem w naszym kraju będzie przekwalifikowanie się osób starszych – do wykonywania nowych zawodów, tworzenia małych firm, uprawiania wolnych zawodów czy angażowania się w projekty związane z wolontariatem – komentuje Marcin Liwacz, kierownik projektów HR w Grupie HRC.

Według danych Ministerstwa Pracy w Polsce odsetek zatrudnionych w wieku 55-64 wynosił w 2007 r. zaledwie 29,7 proc. i był jednym z najniższych w całej UE. Resort pracy chwali się jednak szybkim wzrostem tego wskaźnika- do 48,6 proc. w br. Okazuje się, że prawie wypełniliśmy zobowiązanie do zwiększenia zatrudnienia osób po 50 roku życia do poziomu 50 proc. w roku 2020.

Reklama
Reklama

Opłaca się zatrudniać osoby dojrzałe

Pracodawcy uznają pracowników 50+ przede wszystkim za bardziej dyspozycyjnych i opanowanych w porównaniu do młodych. Dyspozycyjność ceni aż 83 proc. przedstawicieli firm, a opanowanie – 80 proc. - wynika z badań Instytutu Badawczego Randstad i TNS OBOP. Ponadto starsi bardziej identyfikują się ze swą pracą i wykazują zaangażowanie. Zdaniem 59 proc. pracodawców praca odgrywa większą rolę dla pracowników 50+ niż dla ludzi młodych, a 55 proc. twierdzi, że pracownicy 50+ wykazują większe zaangażowanie od swoich młodszych kolegów.

- Pracownicy w wieku 50 lat i więcej muszą być świadomi swojej rosnącej wartości na rynku pracy; powinni także w coraz większym stopniu zdawać sobie sprawę z własnej siły i wielu przewag w konkurowaniu o najlepsze miejsca pracy – mówi Marcin Liwacz. – Zaś pracodawca powinien policzyć, czy bardziej opłacalne będzie dla niego zatrudnienie doświadczonej osoby z wyższymi wymaganiami płacowymi czy dwudziestolatka bez doświadczenia, w którego dopiero będzie musiał inwestować.

Jak się zmotywować do pracy po 50?

Problemem dojrzałych pracowników jest niechęć do zmian i silna potrzeba stabilizacji. Jeśli w dotychczasowej pracy lub zawodzie nie ma dalszych perspektyw rozwoju, trzeba jednak podjąć wysiłek i poszukać nowych ścieżek zawodowych, by nie popaść w biedę i frustrację. Zresztą warto inwestować w samorozwój po 50. również wówczas, gdy nasze stanowisko nie jest zagrożone. Chęć inwestowania w siebie to sygnał dla pracodawcy, że zależy nam na karierze i będziemy poszukiwać nowych, skuteczniejszych sposobów rozwiązania problemów firmy. Do tego potrzeba jednak motywacji.

- W swojej pracy często spotykam się z osobami po 50. roku życia, które mówią o swoich trudnościach w codziennym motywowaniu się do działania, np. poszukiwaniu pracy, nauki nowych umiejętności, dostosowaniu się do nowych realiów życia, z wszechobecnymi nowymi technologiami. Osoby takie tracą wiarę w siebie, w swoje możliwości. Doradzam wtedy metodę małych kroczków i dzielenia realizacji pracy na etapy. Jeśli uda nam się zobaczyć małe sukcesy, małe osiągnięcia, motywacja zostanie z nami na dłużej" - mówi Agnieszka Młodzikowska, psycholog, terapeuta i trener z Perfect In Centrum Terapii i Rozwoju Osobowości.

Do niedawna osoba w wieku 50+ myślała raczej o przechodzeniu na emeryturę niż o kontynuowaniu ścieżki zawodowej. Tak też była traktowana przez społeczeństwo i pracodawców, którzy nie inwestowali w rozwój dojrzałych talentów.

Utrata pracy w tym wieku stanowiła i często nadal stanowi źródło tragedii życiowej. Słyszy się nieraz o takich osobach: „Mam 52 lata, całe swoje zawodowe życie pracowałam na jednym stanowisku w jednej firmie. Mam średnie wykształcenie, nie znam języka obcego, nie umiem obsługiwać komputera, ani Internetu. W zeszłym miesiącu zwolniono mnie z pracy, a do emerytury jeszcze prawie 8 lat. Nie wiem, co dalej".

Pozostało jeszcze 82% artykułu
Reklama
Rynek pracy
Polscy szefowie dopiero uczą się budować osobistą markę
Rynek pracy
Małe szanse na skrócenie kolejek do lekarzy
Rynek pracy
Weto Karola Nawrockiego może utrudnić życie polskim firmom i pracownikom z Ukrainy
Rynek pracy
GUS: stopa bezrobocia w Polsce wzrosła do 5,4 proc. Przyczyną zmiany regulacyjne
Rynek pracy
Solidny wzrost przeciętnego wynagrodzenia. Spadło zatrudnienie. Stopy w dół?
Reklama
Reklama