Po pierwsze jest odbierany jako decyzja obecnej władzy, które niezwykle dzieli polskie społeczeństwo. Widzimy doskonale, że wyrok ten jest powszechnie kontestowany przez przeciwników obecnej władzy. W dodatku ze względu na poparcie biskupów, jakim się cieszył, osłabi jeszcze autorytet Kościoła. Kościół w Polsce boryka się z potężnym deficytem zaufania, kolejne miesiące ujawniają zaniedbania kolejnych biskupów w sprawie zbrodni pedofilii. I oto nagle instytucja, która nie potrafiła sama rozliczyć się z przestępstw seksualnych we własnym łonie, domaga się niezwykle radykalnych rozwiązań dotyczących pośrednio sfery seksualnej obywateli. Dlatego też ten wyrok w mej ocenie Kościołowi poważnie zaszkodzi i jeszcze mocniej uderzy w jego autorytet. Gdyby zaostrzenie przepisów aborcyjnych, jakie będzie efektem decyzji TK, miało miejsce dwie dekady temu, jeszcze za życia Jana Pawła II, gdy Kościół cieszył się znacznie większym zaufaniem społecznym i był znacznie większym autorytetem niż dzisiaj, świadczyłoby to wówczas o jego sile i mogłoby wpłynąć na zmianę postaw obywateli. Dziś, gdy pozycja Kościoła jest znacznie słabsza a społeczeństwo szybko się laicyzuje, zakaz wywołuje bardzo szeroki sprzeciw, którego odpryskiem będzie też wzrost niechęci do Kościoła i osób wierzących. To prawica i Kościół będą uważani za winnych tych, którzy naruszyli kruche status quo w sprawie aborcji, co po przegranych przez PiS wyborach doprowadzi nie od jego przywrócenia, ale odrzucenia i znacznej liberalizacji – posłuchajcie czego domagają się protestujący na ulicach polskich miast. Z punktu widzenia troski o życie nienarodzonych decyzja TK była nieroztropna.

Tak, można się zżymać, że TK nie mógł uznać tego przepisu za zgodny z konstytucją, choćby w świetle wyroku z 1997 roku, co przyznał zresztą niezwykle krytyczny wobec PiS prof. Andrzej Zoll w TVN24, można się zżymać, że wczorajsi obrońcy konstytucji, dziś klną na PiS, że wykorzystał tę właśnie konstytucję do zaostrzenia przepisów aborcyjnych. Można się zżymać, że protestujący uzurpują sobie prawo do reprezentowania wszystkich kobiet, ponieważ nie jest tak, że wszystkie kobiety w Polsce są zwolenniczkami aborcji. To wszystko prawda. Tylko równocześnie trzeba trudne pytania postawić zarówno TK jak i jego pisowskim mocodawcom. Dlaczego prezes TK, który przez trzy lata nie mógł zająć się sprawą, postanowił tak kontrowersyjną decyzję podjąć u progu drugiego lockdownu? Czy ktoś chciał przykryć lockdown aborcją, a może liczył, że w obliczu zagrożenia koronawirusem, nikt nie zwróci uwagę na wyrok? Zarówno więc z punktu widzenia politycznego, jak i realnej ochrony życia, to co się stało, było bardzo nieroztropne.

Jeśli więc w partii rządzącej pozostał ktoś rozsądny, powinien natychmiast wykonać dwa ruchy. Jeszcze dziś lub jutro ogłosić program wielostronnego i kompleksowego wsparcia do rodzin, którym urodzi się chore lub upośledzone dziecko. Równocześnie Sejm powinien czym prędzej uchwalić przepisy dotyczące losu kobiet, które noszą kompletnie zdeformowane płody, które nie będą zdolne do życia po porodzie. Nie mówimy tu o niepełnosprawności czy zespole Downa, ale o sytuacji, w której w czasie ciąży np. nie wykształcą się podstawowe organy itp. Ale te ruchy to i tak próba gaszenia konewką pożaru lasu, który samo się podłożyło rozlewając w nim kilka cystern benzyny.