Sytuację na światowych rynkach żywności śledzi Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO). W marcu zeszłego roku, wkrótce po wybuchu wojny w Ukrainie, wyznaczany przez nią indeks światowych cen żywności sięgnął 159,7 pkt. Wykonał gigantyczny skok aż o ponad 18 pkt, czyli o blisko 13 proc., w porównaniu z lutym. Znalazł się tym samym na najwyższym poziomie w historii notowań, czyli od 1990 r. Od tego czasu jednak ceny żywności wyraźnie spadły.
W piątek FAO podała, że we wrześniu wyznaczany przez nią indeks światowych cen żywności wyniósł średnio 121,5 pkt i prawie nie zmienił się w porównaniu z sierpniem. Jest jednak o 14,6 pkt (10,7 proc.) poniżej poziomu sprzed roku i 38,3 pkt (24 proc.) od najwyższego poziomu w historii osiągniętego w marcu 2022 r. We wrześniu na rynkach światowych spadały ceny olejów roślinnych, nabiału i mięsa, co zrównoważyło wzrosty wskaźników cen cukru i zbóż. A jak to wyglądało w szczegółach?
Czytaj więcej
Nawet w okresie wakacyjnym rynek spożywczy skurczył się ilościowo aż o 4 proc. Mimo spowolnienia wzrostu cen nieprędko trend się odwróci.
Wyznaczany przez FAO subindeks cen zbóż wyniósł we wrześniu średnio 126,3 pkt, co oznacza wzrost o 1,3 pkt (1 proc.) w porównaniu z sierpniem, ale jest o 21,6 pkt (14,6 proc.) niższy od wartości sprzed roku. Drożały zboża grube. Po siedmiu miesiącach kolejnych spadków ceny kukurydzy na rynkach światowych wzrosły we wrześniu o 7 proc., na co złożył się zbieg czynników, w tym duży popyt na dostawy z Brazylii, mniejsza sprzedaż przez rolników w Argentynie oraz zwiększone stawki za fracht barkami ze względu na niski poziom wody na rzece Mississippi w Stanach Zjednoczonych. Rosły też ceny sorgo. Nadal spadały za to ceny pszenicy, przede wszystkim za sprawą wysokiego eksportu z Rosji. Nieznacznie w górę poszły ceny ryżu.
We wrześniu wyraźnie drożał cukier. Jego subindeks sięgnął 162,7 pkt, co oznacza wzrost o 14,5 pkt (9,8 proc.) w porównaniu z sierpniem. Wrzesień był drugim z rzędu miesiącem wzrostu cen cukru na rynkach światowych, co podbiło ich subindeks do poziomu najwyższego od listopada 2010 r. Wzrosty były napędzane obawami o podaż w sezonie 2023/24. Te zaś związane były z prognozami, które wskazują na spadki produkcji u kluczowych producentów cukru, w Tajlandii i Indiach zmagających się z suszą związaną ze zjawiskiem El Niño. Do wzrostu światowych cen cukru przyczyniły się także wyższe ceny ropy naftowej.
