Rodzice przenieśli niepełnosprawnego syna do prywatnego przedszkola, po czym domagali się, by gmina zapewniła mu dowóz do nowej placówki. Burmistrz odmówił. Uzasadnił, że wskazanie przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego konkretnej placówki oświatowej do nauczania specjalnego jest niezgodne z prawem. Chłopiec miał zapewnione miejsce w przedszkolu i dowóz do tej placówki, ale rodzice z niego sami zrezygnowali.
Ojciec dziecka zaskarżył decyzję. Zgodnie z orzeczeniami o potrzebie kształcenia specjalnego chłopiec musi uczęszczać do placówki umożliwiającej zaspokojenie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych, tj. zajęć z rehabilitantem, neurologopedą, psychologiem, oligofrenopedagogiem i terapeutą integracji sensorycznej. Wskazywane przez burmistrza przedszkole nie jest w stanie spełnić tych wymogów. WSA uznał skargę za zasadną.