Kodeks cywilny w zakresie postępowania w sytuacji spełnienia świadczenia nienależnego odsyła do ogólnych reguł dotyczących bezpodstawnego wzbogacenia, zgodnie z którymi korzyść uzyskana bez podstawy prawnej podlega zwrotowi w naturze, a gdyby to nie było możliwe – zwrócić należy jej równowartość.
Przepisy określają sytuacje, kiedy osoba, która otrzymała świadczenie nienależne nie ma obowiązku jego zwrotu. Okoliczność taka zachodzi wtedy, gdy korzyść została już zużyta lub utracona w taki sposób, że osoba która ją otrzymała nie jest już wzbogacona. Jednak podkreślić należy, że otrzymana korzyść, nawet w sytuacji jej zużycia lub utraty podlega zwrotowi, jeśli osoba wzbogacona powinna była liczyć się z obowiązkiem jej zwrotu, przy czym liczy się aspekt obiektywny a nie subiektywne odczucia wzbogaconego. Badając istnienie tej przesłanki należy zatem ustalić czy w podobnych okolicznościach przeciętna, rozsądna osoba miałaby świadomość obowiązku zwrotu uzyskanej korzyści.