Ten temat w wystąpieniu do ministra zdrowia poruszył rzecznik praw obywatelskich Adam Bodnar.
Zwraca on uwagę, że w Polsce zachodzi pilna potrzeba podjęcia prac legislacyjnych w zakresie kompleksowego ustawowego uregulowania monitoringu wizyjnego. Obowiązujący obecnie zakres formalnoprawnych podstaw instalowania i wykorzystywania monitoringu wizyjnego odnosi się wyłącznie do wybranych aspektów jego stosowania.
W szpitalnych oddziałach ratunkowych niejednokrotnie jako podstawę prawną stosowania monitoringu wskazuje się procedurę wewnętrzną dotyczącą postępowania z pacjentami w SOR oraz kodeks etyki pracowników szpitala. – W takich procedurach wewnętrznych brakuje jednak zapisów określających sposoby informowania pacjentów i pracowników o fakcie monitorowania przestrzeni, okresu przechowywania i metody niszczenia nagrań – wytyka RPO.
Rzecznik przypomniał, że art. 47 Konstytucji gwarantuje każdemu prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym. Natomiast art. 20 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta stanowi, iż każdy pacjent ma prawo do poszanowania jego intymności i godności, zwłaszcza w czasie udzielania mu świadczeń zdrowotnych. – Przepis ten nabiera szczególnego znaczenia w odniesieniu do SOR-ów, gdzie przebywający pacjenci niejednokrotnie pozostają w takim stanie zdrowia, który uniemożliwia im świadome wyrażenie zgody na stosowanie obserwacji wizyjnej – pisze RPO.
Zdaniem rzecznika wykonywanie zawodu zaufania publicznego, istnienie obowiązków szczególnej wagi, w tym obowiązku zachowania tajemnicy lekarskiej, zapewnienia pacjentowi prywatności i godności oraz zgodnego z prawem przetwarzania danych osobowych wrażliwych, nakazuje konieczność szczególnie wnikliwej analizy problemu.
