Paweł Kowal: Polacy są zmęczeni prezydentem

Posłuchaj całej rozmowy:

Widzi pan osłabnięcie PiS-u przez ostatnie trzy miesiące?

Widzę brak idei, ich siłą było zawsze to, że byli w stanie złożyć jakieś ciekawe idee, teraz nie są w stanie z siebie nic wykrztusić.

Z drugiej strony idea, którą zaprezentował pan premier Morawiecki w czasie exposé w listopadzie, czyli idea normalności, była ciekawą ideą.

Nie sądzę, nie było w tym nic nowego, nie było w tym żadnej nowej oferty. To się dziś sprawdza dlatego, że kompletnie zabuksowała się kampania prezydencka. Przecież oni między sobą mówią to, co się mówi we wszystkich miejscach w Polsce, gdzie rozmawia się o polityce: że kampania prezydencka będzie być może najważniejszym aktem politycznym. Nie jestem przekonany, że kampania prezydencka wszystko zmienia, to nie jest takie proste w polskim systemie, ale takie panuje przekonanie. Oni, mając to przekonanie i zdając sobie z niego sprawę, nie są w stanie właściwie niczego zaproponować. Przemówienie prezydenta – efektowne, były światła, mnóstwo ludzi, konfetti itd... I nic nie pamiętamy z tego, co mówił prezydent.

Z konwencji PiS pamiętam hasło, które wygłosił Jarosław Kaczyński: „kandydat naszych marzeń", i było budowanie wrażenia, że ponieważ jest tak dobrze, to prezydent będzie gwarantem tego, żeby nadal było tak dobrze, z kilkoma korektami: onkologia, służba zdrowia, smog.

Jeżeli ktoś wymienia jednym ciągiem dziesięć różnych tematów, to po tym najlepiej poznaje się w polityce, że on nie ma dobrze poukładane w głowie tego, co dzisiaj jest najważniejsze. Jeżeli onkologia jest ważna, to cała akcja na poprawkę senacką była niedopuszczalna i nie chodzi o gest pani Lichockiej. Chodzi o to, że oni potraktowali poprawkę Senatu tak jak poprawkę szeregowego posła do budżetu. Nie wzięli pod uwagę, że to było trochę tak jak z impeachmentem w Ameryce. Kiedy odbywało się głosowanie w Senacie, impeachment już był, tylko miał być zatwierdzony. Tutaj było tak samo, te pieniądze już były, uchwalił je Senat, to nie było rzucone tak ot, dla żartów.

Posłuchaj cały podcast: Paweł Kowal: Współczesny Sejm jest jak sztuczne kwiaty

PiS nie zwrócił na to uwagi?

Oni nie wyczuli w ogóle tego, co się dzieje, zaczęli walczyć z tym jak z jakąś poprawką zgłoszoną przez jednego z 460 posłów, bo mu akurat tak przyszło do głowy, a to była rzecz przegłosowana przez jedną z izb parlamentu, superważna. Ludzie podświadomie to czują, że władza z jednej strony mówi, że onkologia jest ważna, a z drugiej strony, jak przyszło do decydowania, to nie byli w stanie wznieść się nawet częściowo ponad swoje partyjne interesy.

Jeśli prezydent Duda zawetuje tę ustawę, wyśle do Trybunału, to może odwrócić ten trend?

Nie sądzę, żeby odwrócił, choć zgodnie z sumieniem i sprawiedliwością tak powinien postąpić. Bo to, co się stało w sprawie tych pieniędzy, było po prostu bardzo niesprawiedliwe. Rzeczpospolita jest dobrem wspólnym, a nie grupy partyjnych działaczy czy nawet zwolenników PiS-u. Trzeba było wziąć pokornie pod uwagę, że Senat ma tu coś do powiedzenia, zgodnie z konstytucją.

Z czego wynika ten widoczny brak wyczucia?

To, co w polityce jest najbardziej fascynujące i najbardziej nieprzewidywalne, to jest wymiar ludzki. To znaczy, że zawsze kogoś dopadnie pycha, ludzie przestają nad sobą pracować i różne wydarzenia, które miały ostatnio miejsce, śmieszne, tragiczne, żenujące – w większości wynikają z pychy obozu władzy. Nie są już w stanie jej powstrzymać, bo nabrali wewnętrznej pewności, że są bożymi pomazańcami, zresztą mają błogosławieństwo części biskupów, co jeszcze daje im dodatkowe przekonanie, że idą dobrą drogą. Do tego, żeby wyszli z tego wirażu, nie wystarczy jedna czy druga konwencja z wiadrem konfetti, to już jest zbyt poważny problem.

Z drugiej strony, jeśli byłby tu przedstawiciel obozu władzy, to powiedziałby: ale przecież sondaże pokazują, że trzymamy się nieźle, taki byłby kontrargument.

Powiedziałbym tak, jak się mówiło w przedszkolu: tak sobie tłumacz. Jeżeli ktoś tak daleko pójdzie w pewność siebie i nonszalancję, to tak czy owak się potknie, bo po prostu tak wygląda życie.

Czy wybory prezydenckie wszystko od razu zmienią?

Może się zdarzyć, że ten trend, o którym mówię, nie ujawni się w wyborach prezydenckich, chociaż dzisiaj zupełnie analitycznie muszę powiedzieć, że Małgorzata Kidawa-Błońska jest bardzo blisko zwycięstwa w wyborach. Nawet jeśli zdarzyłoby się odwrotnie, to nie znaczy, że wszystko w Polsce będzie tak, jak PiS chce. Natomiast dzisiaj mamy wyjątkowy moment, PiS to wyczuwa, dlatego, że Małgorzata Kidawa-Błońska dużo zrobiła, by pokazać, że jest w stanie szybko się zmieniać, zmieniać wizerunek i podejście do ludzi. Połączyła swoje stare cechy, które w niej lubiano, z nowym napędem, który dostała. Myślę, że teraz nawet jej przeciwnicy jej to przyznają.

Jaki jest scenariusz, jeśli ktoś z opozycji wejdzie do II tury i wygra wybory?

Scenariusz jest prosty, dyskutowanie o II turze, bez podstawowej informacji, że w Polsce są dwa duże obozy polityczne i to one wprowadzą prawdopodobnie swoich kandydatów, jest mało realistyczne. Na 99 proc. do II tury wejdą Małgorzata Kidawa-Błońska i Andrzej Duda i na 90 proc. wygra Małgorzata Kidawa-Błońska, dlatego, że tych przeciwników PiS-u jest sporo, a PiS nie jest w stanie na tym etapie utrzymać także tych, którzy do niedawna byli jego zwolennikami.

Mówi pan o dwóch obozach, czyli uważa pan, że mimo tego, że w Sejmie jest pięć komitetów, które ogłosiły swój start i wprowadziły swoich posłów, to polska polityka nie przestała być oparta na polaryzacji dwóch stron?