Lubelscy radni walczą na wiersze

Marcin Nowak (PO) jest historykiem z wykształcenia, obecnie pisze doktorat z ekonomii na KUL i jest jednym z najaktywniejszych radnych miejskich. W Lublinie znany jest także jako autor szopek noworocznych zamieszczanych w lokalnej prasie, w których komentuje lubelskie wydarzenia polityczne minionego roku. Fraszki jego autorstwa przesyłane są sms-ami wśród dziennikarzy i polityków.

W ubiegłym tygodniu Nowak napisał do prezydenta Lublina Adama Wasilewskiego (PO) interpelację w sprawie wyjazdu służbowego jednego z jego zastępców Stanisława Fica. Prasa rozpisywała się bowiem, że będąc w delegacji na Ukrainie, Fic zmienił trasę przejazdu służbowym autem do Ługańska i Starobielska. Podczas podróży odbył nieplanowaną wizytę w Odessie, przez co droga wydłużyła się o kilkaset kilometrów.

Fic tłumaczył, że na trasie zaskoczył ich rzęsisty deszcz i musieli zboczyć z drogi, a przy okazji skorzystał z zaproszenia rektora jednej z uczelni w Odessie. Opozycja domaga się, by prezydent zwrócił pieniądze za nadłożone kilometry.

Podobnego zdania jest radny Nowak, który w oryginalny sposób poprosił prezydenta o wyjaśnienie sprawy. "(...)Jakiż to skandal zwietrzyła prasa?/Czy po wybrzeżu biegł „na golasa”?/Czy wlewał w siebie jakieś procenty,/I usnął w słońcu na umór ścięty?/Czy omamiła go „krasawica”?/Nie, zatem proszę zrozumieć Fica,/Wszak każdy człowiek mknąc przez bezdroża,/Chciałby na chwilę skręcić do morza (...)".

- Wyjaśnienia prezydenta Fica były na tyle groteskowe, że postanowiłem w równie oryginalny sposób zareagować - mówi Nowak. - Gdybym złożył tradycyjną interpelację, zginęła by w gąszczu pism adresowanych do prezydenta, nikt nie zwróciłby uwagi na problem wykorzystywania samochodu służbowego. Wbrew pozorom to poważny problem i oczekuję poważnego potraktowania mojej interpelacji.

Iwona Blajerska, rzecznik prasowy prezydenta mówi, że odpowiedź Adama Wasielwskiego będzie korespondowała ze literackim stylem interpelacji radnego Nowaka.

- Najbardziej odpowiednie będzie haiku (krótka forma poetycka wywodząca się z Japonii - przyp. red.) - zapowiada Blajerska.

To nie pierwsza poezja Nowaka skierowana do włodarzy miasta. Kilka miesięcy temu na swoim blogu radny opublikował jedną z fraszek krytykujących prezydenta Wasilewskiego, którego podczas kampanii samorządowej był rzecznikiem prasowym. "Od kiedy Adam jest „szefem” Miasta,/Wspaniale sobie radzi przy sterze,/Piękno Lublina codziennie wzrasta,/Szkoda, że tylko wciąż na papierze".

- Marcin nie boi się krytykować, nawet swoich partyjnych kolegów, a przy tym robi to z niesamowitym poczuciem humoru - mówi inny radny PO Michał Widomski, który także prowadzi blog.

Zwykle wpisy dotyczą merytorycznej oceny działań prezydenta i jego ekipy. Na początku października Widomski pokusił się o kilka epitetów pod adresem wiceprezydenta Włodzimierza Wysockiego. Swój wpis zaczął od słów: "Kiedy już jeden z żałosnych felietonistów pożegnał się z piórem w lubelskim dodatku do gazety wyborczej w mieście zrobiło się jakoś jaśniej i bardziej przestronnie. Mój przyjaciel Marcin Nowak wreszcie przestał być bohaterem szpalt gazety, a żarty o „kompleksie Nowaka” zniknęły z codziennej porcji politycznych żartów."

Na blogu nie pada nazwisko, ale to właśnie Wysocki przez kilka miesięcy był felietonistą "Gazety Wyborczej", a w swoich cotygodniowych tekstach krytykował poczynania Nowaka jako szefa miejskiej komisji kultury.

- Urzędnik nie jest od dyskutowania z radnym, tym bardziej w takiej formie. Poza tym dziennikarska czy literacka wartość jego tekstów była naprawdę marna, stąd to określenie - tłumaczy Widomski. - Nie miałbym nic przeciwko temu, gdyby prezydent Wysocki publikował swoje przemyślenia na własnym blogu, ale w kiedy robił to w dużej gazecie, nie mogłem tego przepuścić.

- Krytyczne uwagi radnych to ich subiektywne oceny, do których mają prawo, a prezydenci nie obrażają się za to. W końcu mamy demokrację i wolność słowa - mówi Iwona Blajerska.

[ramka][b]Wierszowana interpelacja lubelskiego radnego Marcina Nowaka: [/b] Dziś dowiedziałem się z miejskiej prasy

Jak Fic Stanisław ruszył „na wczasy”,

A ściślej mówiąc, będąc na Wschodzie,

Zapragnął przyjrzeć się morskiej wodzie,

I miast służbowo zmierzać za Kresy,

Skoczył „opalać się” do Odessy,

Patrząc na pierwszą gazety stronę,

Proszę by wziął Pan Staszka w obronę,

Tak błagam Pana, nie tylko proszę,

Choćby dlatego, że wydał „grosze”

Rozumiem gdyby na przykład Staszek,

Jadąc do Lwowa zwiedził Damaszek,

Lub goszcząc chwilę w zagłębiu Sahry,

Przywiózł w słoiku piasek z Sahary

Czy wpadł do Oslo w drodze ku Warnie,

Sam bym zakrzyknął „odpowiesz karnie!!!”

A ten „bidulek”, żyjący w stresie,

Chciał jeno chwilkę spędzić w Odessie,

Ot kaprys mały, fantazja dziecka,