Pięć straconych lat Słowacji

Jeszcze kilka tygodni temu eksperci, z którymi rozmawiałem, uważali, że Fico, nazywany adwokatem Putina i przyjacielem Orbána, nie ma już szans wrócić do rządu. Liczyli, że nie zgodzi się na to Pellegrini, którego partia już od wielu miesięcy prowadzi w sondażach. Pellegrini zastąpił na stanowisku premiera ówczesnego kolegę partyjnego Ficę po antyrządowych protestach wywołanych zabójstwem dziennikarza, ale teraz uchodzi za jego zdecydowanie łagodniejszą wersję. Przede wszystkim, gdyby nie tworzył rządu z Ficą, to – jak twierdzą eksperci – nie byłby za zmianą polityki wobec Ukrainy. Obecnie Bratysława wspiera Kijów, także militarnie, choć społeczeństwo słowackie jest jednym z najmniej proukraińskich w UE.

Peter Bárdy uważa teraz, że Fico jednak może się znaleźć w rządzie, który powstanie po wyborach. – Byłoby to niebezpieczne dla przyszłości Słowacji, bo jest wplątany osobiście czy przez bliskich współpracowników w wiele spraw, w których toczą się dochodzenia. Byłoby też niebezpieczne dla naszego proeuropejskiego i pronatowskiego kursu. Pchnąłby Słowację w kierunku Rosji i z dużym prawdopodobieństwem wprowadziłby u nas reżim w stylu Viktora Orbána.

Obóz rządzącej przez trzy lata prawicy jest rozbity. Partia OĽaNO ma w sondażach od 6,1 do 8,7 proc. poparcia (w wyborach zdobyła 25 proc.), inne zazwyczaj balansują na granicy progu wyborczego. Niektórzy pocieszają się wizją zjednoczenia proeuropejskiej prawicy, nad czym pracuje premier z lat 1998–2006 Mikuláš Dzurinda. Niezłe notowania (12–14 proc.) ma Postępowa Słowacja, która nie przekroczyła progu w 2020 r. Wywodzi się z niej prezydent Zuzana Čaputová.