Coraz więcej zapomóg dla posłów

411 tysięcy złotych – to łączna suma 176 bezzwrotnych zapomóg, które w 2013 roku przekazała Kancelaria Sejmu. Mogą o nie występować „znajdujący się w trudnej sytuacji materialnej" byli i obecni posłowie. Ta druga grupa dominuje, a z roku na rok łączna suma zapomóg rośnie.

– Z kadencji na kadencję byłych posłów jest więcej i są oni coraz starsi – wyjaśnia Jerzy Jaskiernia, marszałek Stowarzyszenia Parlamentarzystów Polskich, dawniej poseł SLD. Jednak nasi rozmówcy mówią też o problemach, jakie byli posłowie po odejściu z polityki mają na rynku pracy.

– Czasami przykro słuchać historii o ludziach, którzy zajmowali ważne stanowiska w państwie, a teraz są na skraju nędzy – mówi wicemarszałek Sejmu Wanda Nowicka. Kieruje ona zespołem posłów, który opiniuje wnioski o zapomogi. Są wypłacane z funduszu świadczeń socjalnych, który istnieje w Sejmie tak jak w innych zakładach pracy. Sejmowe przepisy przewidują, że o pomoc mogą starać się osoby, które „nie mogą zaspokoić podstawowych potrzeb życiowych" albo zostały dotknięte wypadkiem losowym, takim jak choroba, zgon w rodzinie i utrata mienia.

Wielkość zapomóg zazwyczaj mieści się między 1,5 a 2,2 tys. zł. Teoretycznie polityk może otrzymać też zapomogę rzeczową, jednak takie sytuacje zdarzają się rzadko. Kto w 2013 roku otrzymał pomoc? Kancelaria Sejmu takich informacji nie udziela. „Wydatkowanie pieniędzy z funduszu socjalnego nie dotyczy poselskiej działalności publicznej" – informuje.

Nazwisk nie ujawnia też Wanda Nowicka. Jednak faktu otrzymania zapomogi nie ukrywa m.in. poseł PO Piotr van der Coghen, któremu w ubiegłym roku spłonął dom. – Straciłem wszystko i z dnia na dzień znalazłem się pod ścianą – mówi.

Sejm regularnie wspiera też byłego posła PSL Józefa Gruszkę, który w 2005 roku doznał wylewu krwi do mózgu. W 2013 roku zapomogę otrzymała także rodzina zmarłego posła PO Konstantego Miodowicza.

– Opiniując wnioski, spotykamy się z przykrymi sytuacjami: nowotworami, śmiercią w rodzinach, niepełnosprawnością – wylicza Nowicka. Jednak jej zdaniem pokaźną grupę stanowią też byli posłowie, którzy po odejściu z Sejmu nie radzą sobie zawodowo i popadają w biedę.

411 tys. zł przekazała w 2013 roku Kancelaria Sejmu na bezzwrotne zapomogi dla posłów

Zgodnie z ustawą o wykonywaniu mandatu posła i senatora ostatni pracodawca ma obowiązek przyjąć byłego parlamentarzystę z powrotem. Jednak przez lata, które ktoś spędził w Sejmie, jego stanowisko pracy nieraz przestaje istnieć. Informacje o kłopotach finansowych byłych polityków często trafiają do mediów.

W ubiegłym roku informowały m.in. o problemach byłego posła PO Jana Rokity, którego pensję – według jego relacji – zajął komornik. Zdaniem prokuratury problemy finansowe mogły być też jednym z powodów samobójstwa byłego wicepremiera Andrzeja Leppera. Piotr van der Coghen mówi, że takie kłopoty jeszcze częściej dotykają byłych posłów o mniej rozpoznawalnych nazwiskach. – Przedsiębiorcy boją się ich zatrudniać, bo nie chcą być utożsamiani z polityką – tłumaczy.