Małżonkowie, między którymi istnieje wspólność majątkowa, mogą opodatkować swoje dochody łącznie (złożyć wspólne roczne zeznanie podatkowe). Kiedy zyskujemy lub tracimy możliwość wspólnego rozliczenia?
Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o PIT podstawowym warunkiem złożenia wspólnego zeznania podatkowego jest istnienie wspólności majątkowej i pozostawanie w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy. Aby prawidłowo dokonać interpretacji przywołanego przepisu, należy wyjaśnić, czym jest rok podatkowy, a także kiedy powstaje i ustaje wspólność majątkowa.
Rokiem podatkowym, zgodnie z art. 11 ordynacji podatkowej, jest rok kalendarzowy. Należy przez to rozumieć, że dla celów PIT przyjmuje się, iż rok podatkowy zaczyna się o godzinie 0.00 1 stycznia i trwa do godziny 24 31 grudnia.
Stosownie do przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego małżeństwo zostaje zawarte, gdy mężczyzna i kobieta jednocześnie obecni złożą przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego oświadczenia, że wstępują ze sobą w związek małżeński (art. 1§1 k.r.i.o). W przypadku ślubu wyznaniowego jest to moment złożenia oświadczenia woli w obecności duchownego, pod warunkiem spełnienia dodatkowych wymagań, m.in. późniejszego sporządzenia przez kierownika urzędu stanu cywilnego aktu małżeństwa (art. 1 § 2 k.r.i.o). Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (art. 31 § 1 k.r.i.o).
Z przywołanych powyżej regulacji wynika, iż zawarcie małżeństwa w trakcie trwania roku podatkowego (kalendarzowego) sprawia, że nie jest spełniony wymóg dotyczący istnienia wspólności majątkowej przez cały rok podatkowy. Moim zdaniem dotyczy to także sytuacji, gdy małżeństwo zostanie zawarte 1 stycznia danego roku – w takiej sytuacji złożenie wspólnego zeznania będzie możliwe dopiero w stosunku do następnego roku podatkowego.
