Już za 19 zł miesięcznie przez rok
Jak zmienia się Polska, Europa i Świat? Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i historia w jednym miejscu i na wyciągnięcie ręki.
Subskrybuj i bądź na bieżąco!
Dmitrij Bykow: Wolność według Bułata Okudżawy
Bułat, podobnie jak wielu rosyjskich artystów z jego pokolenia, szczerze wierzył, szczególnie w 1964 r., kiedy w ZSRR zmieniła się władza i Chruszczow został od niej odsunięty, że możliwy jest trzeci wariant – ani wschodni, ani zachodni, raczej synteza ich obu.
Bułat Okudżawa miał w Polsce swój odpowiednik –najwybitniejszą poetkę europejską, Agnieszkę Osiecką. Pozostała ona w cieniu swych wielkich rodaków Czesława Miłosza i Wisławy Szymborskiej, a jej twórczość traktowano z pewnym lekceważeniem, przez co ucierpiał także Okudżawa: w końcu były to tylko piosenki, nic poważnego. Na zdjęciu: Agnieszka Osiecka i Bułat Okudżawa w Warszawie w 1992 roku
Stosunek Polaków do Okudżawy i jego piosenek to coś absolutnie wyjątkowego. Był oczywiście niezwykle popularny w ojczyźnie, ale festiwali na jego cześć w niej nie organizowano – ani za życia, ani po śmierci. W Polsce natomiast takie festiwale odbywają się od 1995 roku. Na długo przed pierwszą płytą Okudżawy w Rosji, na dwa i trzy lata przed krążkami w Londynie i Paryżu, w Warszawie ukazał się album, na którym jego piosenki śpiewają polscy artyści, a „Pożegnanie z Polską" śpiewał on sam.
Pozostało jeszcze 97% artykułu
Plus Minus
Chaos we Francji rozleje się na Europę
Polityka nad Sekwaną to dziś pole eksperymentów, w tym wciągania do władzy partii dotąd izolowanych. Efekt – woj...
Plus Minus
Podcast „Posłuchaj Plus Minus”: Przereklamowany internet
W dzisiejszym odcinku podcastu „Posłuchaj Plus Minus” Daria Chibner rozmawia z Konstantym Pilawą z Klubu Jagiell...
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Joanna Opiat-Bojarska: Od razu wiedziałam, kto jest zabójcą
Urzeka mnie głębia głosu Dave’a Gahana z zespołu Depeche Mode oraz ładunek emocjonalny ukryty między jego słowam...
Plus Minus
„28 lat później”: Memento mori nakręcone telefonem
„28 lat później” to zwieńczenie trylogii grozy, a zarazem początek nowej serii o wirusie agresji. A przy okazji...
Plus Minus
„Sama w Tokio”: Znaleźć samą siebie
„Sama w Tokio” Marie Machytkovej to książka, która jest podróżą. Wciągającym odkrywaniem świata bohaterki, ale i...
Reklama