Aktualizacja: 13.02.2015 18:08 Publikacja: 13.02.2015 00:05
Ekranizacja „Pięćdziesięciu twarzy Greya” właśnie weszła do kin
Foto: UIP
Tuż przed Dniem Zakochanych do księgarń trafił „Piękny drań" amerykańskiego duetu, kryjącego się pod pseudonimem Christina Lauren, wielki międzynarodowy bestseller, gdzie opisy scen erotycznych stanowią mniej więcej połowę książki. A jeśli ktoś spojrzy na listy sprzedaży, to znajdzie tam kolejne tomy cykli: Jodi Ellen Malpas („Ta noc", wcześniej „Ten mężczyzna"), Sylvii Day („Dotyk Crossa"), Irene Cao („Trylogia zmysłów") czy K. Bromberg („Driven"). A wkrótce zapewne na top wróci, i to w wielkim stylu, trylogia „Pięćdziesiąt twarzy Greya" E.L. James, bez której nie byłoby tego wszystkiego. Ekranizacja właśnie weszła do kin na całym świecie, również w Polsce. I można być niemal pewnym, że stanie się gigantycznym sukcesem. Podobnie jak książka, o której napisano już tyle, że chyba nie ma sensu kolejny raz rozwijać tego wątku.
Postmodernistyczny Kopciuszek
Dla porządku przypomnijmy tylko podstawowe fakty. Cykl Eriki Leonard, bo tak brzmi prawdziwe nazwisko autorki, sprzedał się w grubo ponad 100 milionach egzemplarzy. A nikogo nie zaskoczy, jeśli dzięki filmowi pobije kolejny rekord sprzedaży. Zwłaszcza że mówimy o jednym z najważniejszych produktów Hollywood ostatnich lat. Na obraz, którego akcja toczy się głównie w łóżku, wydano jakieś 50 milionów dolarów, kampania reklamowa trwa od miesięcy, a zainteresowanie jest rekordowe.
Tymczasem mówimy o książeczce napisanej na poziomie średnio utalentowanego licealisty, opowiadającej historię o Kopciuszku (studentka literatury Anastasia Steele) i księciu (miliarder Grey), jaką czytaliśmy setki razy. I tylko jeden jedyny element jest tu zaskakujący, że mianowicie tę parę łączy relacja sadomasochistyczna. Mimo to trylogii E.L. James nie nazwałbym pornografią, raczej literaturą erotyczną. Choć słowo „literatura" to w tym przypadku pewne nadużycie. Bo ze sztuką słowa nie ma wiele wspólnego.
Czy Europa uczestniczy w rewolucji AI? W jaki sposób Stary Kontynent może skorzystać na rozwiązaniach opartych o sztuczną inteligencję? Czy unijne prawodawstwo sprzyja wdrażaniu innowacji?
„Psy gończe” Joanny Ufnalskiej miały wszystko, aby stać się hitem. Dlaczego tak się nie stało?
W „Miastach marzeń” gracze rozbudowują metropolię… trudem robotniczych rąk.
Spektakl „Kochany, najukochańszy” powstał z miłości do twórczości Wiesława Myśliwskiego.
Bank zachęca rodziców do wprowadzenia swoich dzieci w świat finansów. W prezencie można otrzymać 200 zł dla dziecka oraz voucher na 100 zł dla siebie.
Choć nie znamy jego prawdziwej skali, występuje wszędzie i dotyka wszystkich.
Czy prawo do wypowiedzi jest współcześnie nadużywane, czy skuteczniej tłumione?
Z naszą demokracją jest trochę jak z reprezentacją w piłkę nożną – ciągle w defensywie, a my powtarzamy: „nic się nie stało”.
Trudno uniknąć wrażenia, że kwalifikacja prawna zdarzeń z udziałem funkcjonariuszy policji może zależeć od tego, czy występują oni po stronie potencjalnych sprawców, czy też pokrzywdzonych feralnym postrzeleniem.
Niektóre pomysły na usprawnienie sądownictwa mogą prowadzić do kuriozalnych wręcz skutków.
Hasło „Ja-ro-sław! Polskę zbaw!” dobrze ilustruje kłopot części wyborców z rozróżnieniem wyborów politycznych i religijnych.
Ugody frankowe jawią się jako szalupa ratunkowa w czasie fali spraw, przytłaczają nie tylko sądy cywilne, ale chyba też wielu uczestników tych sporów.
Współcześnie SLAPP przybierają coraz bardziej agresywne, a jednocześnie zawoalowane formy. Tym większe znacznie ma więc właściwe zakresowo wdrożenie unijnej dyrektywy w tej sprawie.
To, co niszczy demokrację, to nie wielość i różnorodność opinii, w tym niedorzecznych, ale ujednolicanie opinii publicznej. Proponowane przez Radę Ministrów karanie za „myślozbrodnie” to znak rozpoznawczy rozwiązań antydemokratycznych.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
