Marzenie osiemnastolatka

Wyjątkowy pamiętnik ukazał się ostatnio w druku. Pisał go od początku 1944 roku podchorąży Armii Krajowej Zbigniew Wernic „Cezar”, aresztowany przez Niemców i rozstrzelany kilka dni przed wybuchem Powstania Warszawskiego.

Publikacja: 23.01.2010 14:00

Marzenie osiemnastolatka

Foto: Wydawnictwo Ekbin

Pamiętnik przetrwał rewizję gestapo, pożar domu przy ulicy Podwale podczas powstania, oraz ponad 60 powojennych lat. Jak relikwię przechowywała go rodzina, ale nie mogła odczytać. Aż wziął go pod lupę specjalista i znalazł sposób odcyfrowania przedziwnych zawijasów.

Znamy dość liczne wspomnienia pisane z pamięci. Znamy relacje o walkach. Natomiast pisany dzień po dniu pamiętnik żołnierza konspiracji jest wyjątkowy. Dowiadujemy się, jak wyglądały szkolenia i nabór nowych szeregowych AK, z czego żyli, na czym polegały więzy koleżeństwa i jak przeżywali pierwsze miłości, w jaki sposób kończyli tajne gimnazja i studia, co czytali, jak zdobywali wiadomości o wydarzeniach w kraju i na świecie, co sądzili o swojej sytuacji i o przyszłości ojczyzny.

To wszystko nie jest „opisane”; jest zanotowane w formie najprostszej, jak w osobistym kalendarzyku. Oto na przykład pod datą 6 czerwca zapis o lądowaniu aliantów w Normandii kończy się tak: „Radość w stolicy wielka, pod megafonami tłumy, dodatek «NKW» (gadzinówka «Nowy Kurier Warszawski» – red.) po 10 zł!”.

Zapiski opublikował rodzony brat Zbyszka – Andrzej Wernic, publicysta znany z przywracania pamięci o prawdziwej historii Polski, zwłaszcza najnowszej. Liczne zdjęcia, wyczerpujące przypisy i noty biograficzne, a nade wszystko obszerne wprowadzenie bardzo wzbogacają wydawnictwo. Szalenie ciekawe są losy tej rodziny, która sprowadziła się z Berlina do Warszawy pod koniec XVIII wieku i rychło nie tylko się spolonizowała, ale i walczyła o wolność nowej ojczyzny. Z Wernitzów stali się Wernicami, z ewangelików – katolikami, z fabrykantów – lekarzami i oficerami polskimi. Aż przypominają się Minclowie z „Lalki” Prusa...

W tym kontekście pamiętnik „Cezara” nabiera dodatkowego, epickiego znaczenia. Przeżywamy dzień po dniu z inteligentnym, wrażliwym chłopcem, harcerzem i żołnierzem, 18-latkiem, który miał się za „starego wygę” podziemnej armii. Ale znamy już jego tragiczny los, znamy heroizm i tragedię jego pokolenia, znamy ból jego wspaniałej rodziny. Jak napisał Krzysztof Jaszczyński, ten, który odcyfrował zapiski: „Za każdym razem, gdy ktoś otworzy jego pamiętnik, Zbyszek będzie miał znowu 18 lat i będzie marzył o własnym plutonie...”.

[i]Zbigniew Wernic „Pamiętnik »Cezara«”. Biblioteka Stolicy, Warszawa 2009[/i]

Plus Minus
Podcast „Posłuchaj Plus Minus”: AI. Czy Europa ma problem z konkurencyjnością?
Plus Minus
„Psy gończe”: Dużo gadania, mało emocji
Plus Minus
„Miasta marzeń”: Metropolia pełna kafelków
Plus Minus
„Kochany, najukochańszy”: Miłość nie potrzebuje odpowiedzi
Materiał Promocyjny
Świąteczne prezenty, które doceniają pracowników – i które pracownicy docenią
Plus Minus
„Masz się łasić. Mobbing w Polsce”: Mobbing narodowy
Plus Minus
Gość "Plusa Minusa" poleca. Adrian Bednarek: Premiera jak małe święto