Pierwsze próby stworzenia polskiej floty miały miejsce jeszcze przed wybuchem walk powstańczych. W grudniu 1862 roku jeden z organizatorów zrywu Józef Demontowicz wynajął w Anglii statek „Ward Jackson". Załadowano na niego trzy armaty, 1000 karabinów i 5 ton prochu. Z takim ładunkiem statek wymknął się z Anglii śledzącym go rosyjskim okrętom dzięki pomocy znanego włoskiego bojownika o wolność Giuseppe Mazziniego, którego ludzie zepsuli maszyny w rosyjskich statkach. „Ward Jackson" płynął w kierunku Bałtyku, zabierając ze sobą po drodze słynnego rosyjskiego anarchistę i rewolucjonistę Michaiła Bakunina, który wspierał polską walkę z caratem. Jednak, gdy tylko Bakunin wszedł na pokład, wyprawa zamieniła się w manifestację solidarności europejskich rewolucjonistów i demokratów z Polakami, o której zaczęła rozpisywać się europejska prasa. Nie można było zachować całego przedsięwzięcia w tajemnicy i „Ward Jackson"  z trudem wymykał się tropiącym go rosyjskim okrętom. Dowodzącemu nim kapitanowi Łapińskiemu udało się dopłynąć do Żmudzi, ale przy nieudanej próbie dobicia do brzegu zatonęło dwudziestu czterech ochotników, którzy mieli walczyć z Rosjanami, a ścigany przez carską flotę okręt ewakuował się do Szwecji.