[i]Pod Ulm, pod Ulm, pod Austerlitz
Dostali Niemcy, nie gadali nic
Bo Niemiec taką naturę ma
Dostanie w skórę – nic nie gada
Nic nie gada, nic nie gada.[/i]
W latach trzydziestych tłum młodzieży, przeważnie harcerzy, szedł, skandując do rytmu Alejami Ujazdowskimi do Agrykoli. Odbywało się tam święto sportu czy młodzieży.
W ogóle Agrykola to temat na osobny felieton. Dawniej znakiem rozpoznawczym tej części Łazienek był pomnik Sobieskiego, dziś – wiadukt Trasy „Ł”, który przecina teren i niszczy wspomnienia. A jest co wspominać. Wystawy rolnicze i strzelanie do gołębi. Pierwszy warszawski klub tenisowy i siedzibę piłkarzy Polonii. W 1921 roku na trybunie zasiadł sam Józef Piłsudski, ale niewiele to pomogło (Polonia – Cracovia 0:6). Moja pamięć nie sięga tak daleko, ale z rozrzewnieniem przypominam sobie tor saneczkowy, gdzie zjeżdżało się na śledzia(co więksi ryzykanci na podwójnego śledzia). Na boiskach Agrykoli graliśmy w piłkę ręczną – szczypiorniaka w jedenastu lub hazenę (to raczej dziewczyny) – siedem na małe bramki. Nożna była gorzej widziana. Brutalny sport. Kto wstąpił do klubu – co było zakazane przez władze szkolne – przybierał pseudonim. Ciekawe, że z tych czasów nie mam bliskich kolegów. Miałem natomiast wielkiego przyjaciela, któremu posłałem zdjęcie z tego święta, jak piękną robinsonadą łapie piłkę. Skwitował je pogardliwym: „pozowane!”. A jakie mogło być, zrobione aparatem Kodak Baby. Ten przyjaciel to syn prezydenta Wilna Władysław Maleszewski, tzw. Wołodia. Spotykaliśmy się co roku nad morzem w Wielkiej Wsi – Hallerowie i szaleliśmy sportowo. Pamiętam lato 1936 roku – olimpiada w Berlinie. Słuchaliśmy jej przez radio w jakiejś budce. Brązowy medal w rzucie oszczepem zdobyła Marysia Kwaśniewska. Wołodia nie przypuszczał, że to jego przyszła żona. Po wojnie ocieraliśmy się o siebie. On stworzył polską koszykówkę jako najlepszy trener w historii, a czasem zaglądał do mnie do teatru. Takie bardziej filmowe spotkanie miało miejsce za karnawału „Solidarności”. Spod transparentu „AK buduje Trasę i most Grota”, z tłumu podstarzałych już kombatantów wyskoczył Wołodia i utonęliśmy w niedźwiedzim uścisku. Kogo tam nie było? I pułkownik Wincenty Kwieciński z wyrokiem śmierci, i łączniczka, która ostatnia widziała generała Grota. Historia Polski. Poszliśmy potem na kawę do Szkoły Teatralnej, której byłem wtedy rektorem. Wołodia skarżył się, że jest po operacji raka. Kiepsko wyglądał. Niebawem odszedł. Jego żona (starsza od niego) przeżyła go, dobijając niemal setki. Miał długie, piękne życie.
A ja ciągle pamiętam, jak uciszamy pijanych Kaszubów, bo Polska wygrywa 5:4 z Anglią na olimpiadzie. W tle słychać niezapomnianego Wojtka Trojanowskiego: „Szkoda, że państwo tego nie widzą”.
© Licencja na publikację
© ℗ Wszystkie prawa zastrzeżone
Źródło: Rzeczpospolita
[i]Pod Ulm, pod Ulm, pod Austerlitz
Dostali Niemcy, nie gadali nic
Gdy wokół hulają polityczne emocje związane z pierwszą rocznicą powołania rządu, z głośników w supermarketach sączą się już bożonarodzeniowe przeboje, a my w popłochu robimy ostatnie zakupy, warto pozwolić sobie na moment adwentowego zatrzymania. A nie ma lepszej drogi, by to zrobić, niż dobra lektura.
„Ilustrownik. Przewodnik po sztuce malarskiej” Grażyny Bastek jest publikacją unikatową. Daje wiedzę i poczucie, że warto ją zgłębiać.
Dzięki „The Great Circle” słynny archeolog dostał nowe życie.
W debiucie reżyserskim Malcolma Washingtona, syna aktora Denzela, stare pianino jest jak kapsuła czasu.
Bank wspiera rozwój pasji, dlatego miał już w swojej ofercie konto gamingowe, atrakcyjne wizerunki kart płatniczych oraz skórek w aplikacji nawiązujących do gier. Teraz, chcąc dotrzeć do młodych, stworzył w ramach trybu kreatywnego swoją mapę symulacyjną w Fortnite, łącząc innowacyjną rozgrywkę z edukacją finansową i udostępniając graczom możliwość stworzenia w wirtualnym świecie własnego banku.
Jeszcze zima się dobrze nie zaczęła, a w Szczecinie już druga „Odwilż”.
Na łamach Rzeczpospolitej 6 listopada nawoływałem, aby kompetencje nadzoru sztucznej inteligencji (SI) oddać Prezesowi Urzędu Ochrony Danych Osobowych (PUODO). 20 listopada ukazał się tekst polemiczny, autorstwa mecenasa Przemysława Sotowskiego, w którym Pan Mecenas powołuje kilkanaście tez na granicy dezinformacji, bez uzasadnienia, oprócz „oczywistej oczywistości”. Tak jakby autor był bardziej politykiem niż prawnikiem. Niech mottem mojej repliki będzie to, co 12 sierpnia 1986 roku powiedział Ronald Reagan “Dziewięć najbardziej przerażających słów w języku angielskim to „Jestem z rządu i jestem tu, aby pomóc”
W dniu 4 grudnia 2024 r. na łamach dziennika "Rzeczpospolita" ukazała się publikacja „Sankcja kredytu darmowego – czy narracja parakancelarii jest zasadna?” autorstwa mecenasa Wojciecha Wandzela, przedstawiająca tezy i argumenty mające przemawiać za możliwością skredytowania kosztów kredytu i pobierania od tego odsetek, które w ocenie autora publikacji są pewnym wyjściem naprzeciw konsumentom, którzy chcą pozyskać kredyt.
Rafał Trzaskowski zachwycił swoich sympatyków rozmową po francusku z Emmanuelem Macronem. Jednak w kontekście kampanii, która miała odczarować jego elitarny wizerunek, pojawia się pytanie, czy to nie oddala go od przeciętnego wyborcy.
Złoty w czwartek notował nieznaczne zmiany wobec euro i dolara. Większy ruch było widać w przypadku franka szwajcarskiego.
Czwartek na rynku walutowym będzie upływał pod znakiem decyzji banków centralnych. Jak zareaguje na nie złoty?
Olefiny Daniela Obajtka, dwie wieże w Ostrołęce, przekop Mierzei Wiślanej, lotnisko w Radomiu. Wszyscy już wiedzą, że miliardy wydane na te inwestycje to pieniądze wyrzucone w błoto. A kiedy dowiemy się, kto poniesie za to odpowiedzialność?
Czy prawo do wypowiedzi jest współcześnie nadużywane, czy skuteczniej tłumione?
Z naszą demokracją jest trochę jak z reprezentacją w piłkę nożną – ciągle w defensywie, a my powtarzamy: „nic się nie stało”.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
