Reklama

Książkowe bestsellery sierpnia

Pisząc o najnowszym bestsellerze Wojciecha Cejrowskiego „Wyspa na prerii" (Zysk i S-ka), Tadeusz Lewandowski wyróżnił trzy strategie autorów książek podróżniczych.

Publikacja: 12.09.2014 13:00

„Najpierw reporterską (np. Beata Pawlikowska, Katarzyna Boni). Przedstawiciele tej opcji opowiadają barwnie, budując smaczne obrazki na temat apetycznych kąsków dalekiego świata, ale bez ambicji do kreowania syntez. Później strategię konceptualną (np. Mariusz Szczygieł, Mariusz Wilk), której reprezentanci szukają pretekstów do uogólnień, a posługują się wiedzą wyniesioną w dużej mierze ze świadectw produkowanych przez zwiedzaną kulturę: książek, filmów, gazet itd. Wreszcie strategię ideologiczną. W tym ostatnim przypadku rzeczywistość stanowi nade wszystko odskocznię dla przedstawienia własnych przekonań autora i rozległy pretekst do prezentacji jego osobistego zdania na temat sensu ogólnego wynikającego z doznawanej aktualnie czasoprzestrzeni.? Tutaj właśnie umieściłbym Wojciecha Cejrowskiego (z tak obrysowanego punktu widzenia pojętnego ucznia Melchiora Wańkowicza i kolegę Aleksandry Ziółkowskiej-Boehm albo Wojciecha Jagielskiego)". Tak właśnie jest, nie inaczej.

Przeczytaj cały artykuł w najnowszym wydaniu Plusa Minusa

Weekendowe wydanie „Rzeczpospolitej" z Plusem Minusem w piątek u prenumeratorów, w sobotę w kioskach.

Tu w sobotę można kupić elektroniczne wydanie „Rzeczpospolitej" z Plusem Minusem

Można też zaprenumerować weekendowe wydanie „Rzeczpospolitej" z Plusem Minusem

Reklama
Reklama

„Najpierw reporterską (np. Beata Pawlikowska, Katarzyna Boni). Przedstawiciele tej opcji opowiadają barwnie, budując smaczne obrazki na temat apetycznych kąsków dalekiego świata, ale bez ambicji do kreowania syntez. Później strategię konceptualną (np. Mariusz Szczygieł, Mariusz Wilk), której reprezentanci szukają pretekstów do uogólnień, a posługują się wiedzą wyniesioną w dużej mierze ze świadectw produkowanych przez zwiedzaną kulturę: książek, filmów, gazet itd. Wreszcie strategię ideologiczną. W tym ostatnim przypadku rzeczywistość stanowi nade wszystko odskocznię dla przedstawienia własnych przekonań autora i rozległy pretekst do prezentacji jego osobistego zdania na temat sensu ogólnego wynikającego z doznawanej aktualnie czasoprzestrzeni.? Tutaj właśnie umieściłbym Wojciecha Cejrowskiego (z tak obrysowanego punktu widzenia pojętnego ucznia Melchiora Wańkowicza i kolegę Aleksandry Ziółkowskiej-Boehm albo Wojciecha Jagielskiego)". Tak właśnie jest, nie inaczej.

Reklama
Plus Minus
„Dzikość”: Emocje w parku narodowym
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Prof. Przemysław Czapliński: Opór wobec siły pieniądza
Plus Minus
Agenci wpływu
Plus Minus
Tradycja gry Chopina umarła razem z nim
Plus Minus
Andrzejewski i piękny dwudziestoletni Hłasko
Reklama
Reklama