Umowę istisny można wypowiedzieć w każdym czasie przed podjęciem prac przez wykonawcę. Jeśli wykonawca rozpocznie pracę, umowę będzie można rozwiązać jedynie za porozumieniem stron. Umowa istisny nie może zawierać postanowień zakazanych w islamie, tak jak wspomniana wcześniej riba czy gharar odnosząca się do asymetrii informacyjnej, niejasności czy dwuznaczności umownej.
Wynagrodzenie w istisnie musi być określone w sposób niebudzący wątpliwości. Podobnie rzecz się ma z terminem jego zapłaty. Strony powinny w umowie określić całość wynagrodzenia, a także możliwość zapłaty w ratach. Zapłata wynagrodzenia w ratach jest praktykowana w istisnie z uwagi na jej charakter odmienny od umowy sprzedaży (np. Murabaha), gdzie preferuje się zapłatę całości wynagrodzenia w momencie zawarcia umowy (ang. spot payment). Dopuszcza się zmianę wysokości wynagrodzenia w okresie obowiązywania umowy, jednakże musi to wynikać z woli stron i być podyktowane okolicznościami faktycznymi (np. znaczącym wzrostem cen materiałów budowlanych). W istisnie możliwe jest zastosowanie kar umownych obciążających wykonawcę w momencie zwłoki w wytworzeniu lub wydaniu rzeczy.
W istisnie nie praktykuje się kary umownej dla zamawiającego spóźniającego się z zapłatą wynagrodzenia. Albowiem pobieranie dodatkowych pieniędzy od ustalonej wcześniej kwoty generuje powstawanie zakazanych w islamie odsetek.
Omawiając instytucję istisny, nie sposób pominąć tzw. istisny równoległej (ang. parallel istisna). Termin ten odnosi się do zawarcia dwu lub więcej niezależnych od siebie umów istisny przez jeden podmiot. Oznacza to, iż jeden podmiot może w zależności od zawartej przez siebie umowy istisny funkcjonować zarówno jako wykonawca, jak i zamawiający. Przy czym umowy zawierane przez jeden wspólny podmiot powinny być od siebie całkowicie niezależne, tj. wykonanie jednej nie może być zależne od wykonania drugiej.
BOT: gdy zamawiającym jest rząd
Istisna wykorzystywana jest przede wszystkim w realizacji dużych projektów infrastrukturalnych, takich jak np. budowa autostrad czy terminali gazowych. Rolę zamawiającego pełni zazwyczaj rząd danego państwa zainteresowany wybudowaniem konkretnego obiektu. Z uwagi na brak know-how czy środków decyduje się zlecić wykonanie firmom z właściwym zapleczem i doświadczeniem. Wykonawca zamiast wynagrodzenia w pieniądzu otrzymuje możliwość użytkowania wytworzonej rzeczy i pobierania pożytków. Umowa w takim wypadku obejmuje określony okres czasu (w tym okres użytkowania rzeczy i pobierania z niej pożytków w ramach wynagrodzenia), po którym nastąpi wydanie obiektu zamawiającemu.
W projektach infrastrukturalnych istisna funkcjonuje często w ramach kontraktów typu BOT (ang. built – operate – transfer). W umowie BOT, podobnie jak w istisnie, wykonawca zobowiązuje się do wykonania zlecenia, np. wybudowania hali sportowej. W BOT zleceniodawca (rząd danego państwa) udziela wykonawcy tzw. concession period (okres, na który udzielono „koncesji"), w trakcie którego wykonawca pobiera pożytki z wybudowanego przez siebie obiektu. Umowy BOT funkcjonują w inwestycjach realizowanych we współpracy sektora publicznego i prywatnego (PPP).
