Aktualizacja: 20.08.2014 13:04 Publikacja: 20.08.2014 13:04
Wojciech Wiewiórowski - Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych
Foto: Fotorzepa, Kuba Kamiński Kub Kuba Kamiński
Rz: Jest pan szefem ważnego publicznego urzędu. Czy już na studiach fascynowała pana administracja?
Dr Wojciech Wiewiórowski:
Akurat prawo administracyjne było pierwszym przedmiotem, z którego oblałem egzamin na studiach prawniczych.
Dziś na co dzień pilnuje pan, czy inni się z nim liczą. Już je pan polubił?
Tak, teraz już kocham prawo administracyjne. (śmiech)
Podobno podczas studiów chciał pan być politykiem.
Gdy w 1990 r. szedłem na studia prawnicze, to tak wyobrażałem sobie drogę zawodową. Byłem przekonany, że są dobrym wstępem do działalności politycznej. Wśród moich rówieśników panowało bowiem przekonanie, że do tej pory było źle, bo rządzili źli ludzie. A teraz będzie dobrze, bo będą rządzić dobrzy.
Na kongres studencki w Nottingham dowiozła nas policja
Czemu nie poszedł pan tą drogą?
Do szeroko rozumianej polityki zniechęcił mnie rozpad obozu solidarnościowego w latach 90., a szczególnie wybory prezydenckie w 1991 r. Zacząłem więc działać w różnych organizacjach, jak najdalszych od polityki, np. – w samorządzie studenckim, Europejskim Stowarzyszeniu Studentów Prawa. Sporo podróżowałem, a wtedy to nie było takie proste...
Właśnie otworzyły się granice...
Dokładnie. Był taki rok, w którym 12 proc. czasu spędziłem w autobusie. Niektóre wyjazdy mieliśmy ściśle zaplanowane, ale niektóre były dużą improwizacją. Pewnego razu jechaliśmy na kongres studencki w Nottingham. Wiedzieliśmy tylko, że odbywa się w tym mieście i czego dotyczy. Na miejsce dowiozła nas policja.
Policja?
Spytaliśmy ją o drogę. Okazało się, że w Nottingham jest więcej niż jeden uniwersytet... Był już późny wieczór. Po dwóch telefonach udało nam się ustalić, która uczelnia zorganizowała spotkanie. Dziś chyba nie pozwoliłbym tak podróżować swoim dzieciom. A wtedy nie było komórek, rodzice nie mogli do mnie zadzwonić. Ja do nich też nie, bo chociaż mieszkali w tak dużym mieście jak Gdańsk, wciąż nie mieli telefonu. O tym, gdzie byłem, dowiadywali się po tygodniu z kartek pocztowych. Taki styl podróżowania bardzo mi się podobał. Tym bardziej że zawsze miałem słabość do map.
Na czym polega ta słabość?
W gabinecie zawsze mam plik map z ostatniej podróży. W młodości fascynowało mnie ich tworzenie. Pierwszą narysowałem jako kilkulatek.
Co to była za mapa?
Najbliższej okolicy. Zrobiliśmy ją z kolegami. Przy okazji dzieląc między siebie tereny, którymi zawiadujemy.
Jaką częścią osiedla pan zawiadywał?
Dużą (śmiech). Trzeba pamiętać, że w latach 70. i 80. mapy nie były łatwo dostępne. Kiedy już w liceum chcieliśmy z kolegami mieć mapę ścieżek po stoku morenowym, musieliśmy stworzyć ją sami. Lubiłem geografię, ale nie miałem najlepszych zajęć z tego przedmiotu. Inaczej, kto wie, może byłbym dziś geodetą i tworzył mapy...
Jak doszło do tego, że zaczął się pan zajmować ochroną danych?
Kiedy już wybiłem sobie z głowy politykę, zainteresowało mnie prawo publiczne – szeroko rozumiany wpływ państwa na sytuację obywateli i obywateli na strukturę państwa. Mój doktorat był związany z ustrojem politycznym USA, który jest dla mnie ewenementem – wydaje mi się nielogiczny, a jednak doskonale funkcjonuje ponad 200 lat... W czasie pisania doktoratu dostałem zlecenie od firmy informatycznej związane z rynkiem prawniczym. Potem zacząłem w niej pracować, uczestnicząc m.in. w tworzeniu systemu informacji prawnej. A w 2003 r. zostałem szefem Pracowni Informatyki Prawniczej na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. Zacząłem zajmować się właśnie sprawami ze styku informacji, internetu, prawa. Zajmuję się tymi kwestiami także dziś, jako GIODO.
Mimo że nie został pan politykiem, ma pan duży wpływ na funkcjonowanie naszego państwa...
Już na studiach się interesowałem, na ile państwo powinno ingerować w to, czym zajmują się obywatele. Obecne stanowisko pozwala mi w pełni realizować te zainteresowania. Jako urzędnik łączę doświadczenia z biznesu, pracy naukowej. Powiedziałem: urzędnik, chociaż mój kolega często żartuje, że nie jestem urzędnikiem, tylko organem...
—rozmawiała Katarzyna Borowska
© Licencja na publikację
© ℗ Wszystkie prawa zastrzeżone
Źródło: Rzeczpospolita
Rz: Jest pan szefem ważnego publicznego urzędu. Czy już na studiach fascynowała pana administracja?
Dr Wojciech Wiewiórowski:
Dla wielu obywateli skrzywdzonych w czasach PRL, wejście sędziów stanu wojennego do sądów w III RP było nieakceptowalne. Niemoc ludzi Solidarności, aby to wejście zablokować, odebrała szacunek Temidzie na dekady.
Przez ostatni rok główny ciężar działań i uwagi skupiony był na przywracaniu praworządności, choć z góry było wiadomo, że przy tym prezydencie para pójdzie w gwizdek. Jednocześnie w tym czasie nie zrobiono niczego, co by wydatnie poprawiło efektywność wymiaru sprawiedliwości.
Wiele obietnic pracowniczych zostało już zrealizowanych. Zabrakło jednak odważnych, kluczowych zmian w ubezpieczeniach społecznych.
Podatkowej rewolucji nie było, ale rządowi nie udało się zerwać z praktyką przygotowywania ustaw na ostatnią chwilę.
Bank wspiera rozwój pasji, dlatego miał już w swojej ofercie konto gamingowe, atrakcyjne wizerunki kart płatniczych oraz skórek w aplikacji nawiązujących do gier. Teraz, chcąc dotrzeć do młodych, stworzył w ramach trybu kreatywnego swoją mapę symulacyjną w Fortnite, łącząc innowacyjną rozgrywkę z edukacją finansową i udostępniając graczom możliwość stworzenia w wirtualnym świecie własnego banku.
Zapowiedź premiera Donalda Tuska wpisania TVN oraz Polsatu na listę spółek strategicznych wywołała szereg komentarzy odnośnie do legalności ograniczenia swobody sprzedaży prywatnej inwestycji. W debacie pojawiło się szereg prawniczych nonsensów natomiast zabrakło wątków faktycznie istotnych, które mogą wywołać spory zarówno w tym jak i podobnych przypadkach.
Nie czekaj do nowego roku, by zadbać o siebie! Poznaj proste nawyki self-care, które wprowadzą równowagę, zdrowie i energię do Twojego życia.
Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW) przedstawił do szerokich konsultacji społecznych projekt nowej odsłony programu priorytetowego „Czyste Powietrze”.
Konkurowanie na rynku jest naturalne i napędza rozwój. Jednak problem zaczyna się, gdy ktoś dla zbudowania swojej pozycji stosuje nieuczciwe praktyki. Wtedy państwa powinny reagować w celu ochrony firm czy nawet całych sektorów gospodarki.
Polski recyklat jest pożądany na rynku europejskim – mówi Paweł Lesiak, wiceprezes firmy Interzero.
Technologicznie nie nadążamy za innymi krajami, bo w Europie wcześniej nie nastąpiły odpowiednie inwestycje. Stąd konieczność pożyczenia i wydania dużych pieniędzy, które powinny przełożyć się na obniżkę kosztów produkcji produktów cleantech na naszym kontynencie - uważa Marcin Korolec, były minister środowiska, prezes Fundacji Promocji Pojazdów Elektrycznych oraz Instytutu Zielonej Gospodarki.
Rok ten przyniósł wyjątkową dynamikę wydarzeń w PreZero, a także w kluczowych obszarach dla branży gospodarki odpadami w Polsce.
Szybko reagujemy na potrzeby klienta. Potrafimy sprawnie dostosować do nich nasze rozwiązania. Dzięki temu jesteśmy rozpoznawalnym producentem na świecie i monopolistą w Polsce – mówi Rafał Worek, wiceprezes Ponaru Wadowice.
Planujesz sprzedać niepotrzebne rzeczy przez Internet? Robisz porządki w szafie? Znalazłeś nieużywane ubrania albo rzeczy, które tylko zbierają kurz? To świetnie się składa! Sprzedaż online to doskonały sposób na to, aby dać przedmiotom „drugie życie”, a do tego zasilić domowy budżet dodatkowym zarobkiem. Niestety, nie wszyscy kupujący mają uczciwe zamiary. Jak handlować w sieci bezpiecznie i bez stresu? Dzisiaj odpowiadamy na te pytania! Internet to świetne miejsce do sprzedaży. Tysiące ludzi codziennie szuka okazji i używanych rzeczy w dobrym stanie. Chętnie przygarną nieużywane przez Ciebie rzeczy, dając im nowe życie. Pomyśl tylko – te spodnie, które są już za małe, buty kupione w złym rozmiarze czy nieużywany tablet – wszystko to może znaleźć nowego właściciela i pomóc zasilić Twój domowy budżet! Na przykład, komplet ubrań z zeszłego sezonu może dać Ci nawet kilkaset złotych ekstra. Rower treningowy czy stary telefon komórkowy, który stoi i zbiera kurz może znaleźć nabywcę nawet w ciągu kilku dni i za naprawdę niezłą kwotę. Niekiedy jednak proces sprzedaży może być bardzo frustrujący. Jak uniknąć nieporozumień i przeprowadzić wszystko jak najsprawniej, a po drodze nie nadziać się na oszustów? Podpowiadamy!
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
