Mała ustawa reprywatyzacyjna a uregulowanie nieruchomości warszawskich

Były już prezydent Bronisław Komorowski 3 sierpnia br. skierował do Trybunału Konstytucyjnego ustawę z 25 czerwca br. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy, zwaną też ,małą ustawą reprywatyzacyjną. W założeniu ta nowelizacja miała ostatecznie uregulować stan prawny nieruchomości warszawskich objętych dekretem Bieruta.

Przedmiotowy projekt zakłada m.in. przyznanie prawa pierwokupu m.st. Warszawa oraz Skarbowi Państwa w przypadku sprzedaży praw i roszczeń określonych w dekrecie Bieruta. „Mała ustawa reprywatyzacyjna" rozszerza też katalog przesłanek odmowy przyznania prawa użytkowania wieczystego na rzecz poprzedniego właściciela nieruchomości m.in. w związku z przeznaczeniem takiej nieruchomości na cele publiczne (określone w art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami). Ta propozycja wprost miała zablokować możliwość przechodzenia gruntów, na których stoją obiekty użyteczności publicznej, w ręce prywatne (współczesne orzecznictwo stoi bowiem na stanowisku, że przeznaczenie gruntu na cele publiczne nie blokuje przyznania prawa użytkowania wieczystego uprawnionemu). Dodatkowo sprzedaż lub oddanie w użytkowanie wieczyste na rzecz osób trzecich nieruchomości objętej dekretem Bieruta również skutkowałoby odmową przyznania prawa użytkowania wieczystego na rzecz poprzedniego właściciela nieruchomości (możność oddania takiego gruntu w użytkowanie wieczyste poprzednim właścicielom była wcześniej przedmiotem sporów w orzecznictwie).