Czy pracodawca zatrudniający mniej niż 20 pracowników, który nie przekaże do końca stycznia informacji o braku wypłaty świadczeń urlopowych, ma obowiązek je wypłacić?
Katarzyna Pietruszyńska: Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. DzU z 2016 r., poz. 800) pracodawcy zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty (z wyłączeniem pracodawców sfery budżetowej), mogą tworzyć zakładowy fundusz świadczeń socjalnych lub mogą wypłacać świadczenie urlopowe.
Świadczenie urlopowe przysługuje raz w roku każdemu pracownikowi korzystającemu w danym roku kalendarzowym z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych. Wypłata świadczenia urlopowego następuje nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego.
Jeżeli 1 stycznia pracodawca zatrudnia mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, może zrezygnować zarówno z tworzenia funduszu, jak i wypłaty świadczenia urlopowego. Pracodawcy nieobjęci układem zbiorowym pracy oraz niezobowiązani do wydania regulaminu wynagradzania, informacje w sprawie nietworzenia funduszu i niewypłacania świadczenia urlopowego przekazują pracownikom w pierwszym miesiącu danego roku kalendarzowego, w sposób przyjęty u danego pracodawcy. Natomiast pracodawcy zatrudniający co najmniej 20 pracowników, postanowienia w sprawie nietworzenia funduszu i niewypłacania świadczenia urlopowego powinni zawrzeć w układzie zbiorowym pracy (jeżeli są takim układem objęci) lub w regulaminie wynagradzania.
Gdy pracodawca zatrudniający mniej niż 20 pracowników nie przekazał do końca stycznia informacji o niewypłacaniu świadczenia urlopowego, ma obowiązek wypłacać świadczenie przez ten rok. Ponieważ przepisy określają jedynie górną granicę świadczenia urlopowego, może być ono wypłacane w wysokości niższej niż wysokość odpisu na fundusz.
