Można się zżymać na sędziowskie zarobki, że wysokie, że przekraczają średnią krajową aż trzykrotnie i więcej, że „sędziowska emerytura" bardzo odbiega od tej, którą dostaje zwykły obywatel. W takich porównaniach łatwo obudzić społeczne oburzenie, udowadniać wcześniej postawione tezy kolejnym przykładem, że to samo zło. Takie stawianie sprawy jednak, populistyczne i banalnie łatwe, jest nie do końca uczciwe.
Sędziów się lubi lub nie, trudno jednak zbić tezę, że to szczególny zawód. Dojście do niego wymaga wielu lat edukacji, odpowiednich cech osobowościowych. Można zatem śmiało powiedzieć, że są to ludzie wysoko wykwalifikowani, a takim płaci się więcej niż przeciętnemu Kowalskiemu. Zwłaszcza że dość często decydują o najważniejszych życiowych sprawach – rodzinnych, majątkowych etc.